yönetim sorunları - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

melerinin sağlanmasının gerektiği" konusundaki görüş de yerindedir. Ancak sözkonusu damşmanın bu öneriyi yaparken Türkiye'deki olanaklar üzerinde gerçekçibir görüş taşımadığı, onları olduğundan daha yüksek bir düzeyde gördüğü izlenimindeolduğumu da burada belirtmek isterim.5. Mr. Daems'in MPM ilgililerince kendisine açıklanan araştırma tasarılarıkonusundaki görüşleri üzerinde kesin bir değerlendirme yapabilecek ayrıntılı bilgilerdengenellikle yoksunum. Bununla birlikte, makine yapım sanayiinde yöneticilerineğitim gereksinmeleri üzerinde yapılan araştırmaya ilişkin görüşleri konusundayorumlarda bulunmakta yarar görüyorum. Yazarın, yöneticilerin "insanilişkileri"ni "üretim tasarlama tekniklerinden bile daha önceye koymuş olmaları"gerçeği karşısında bir ölçüde şaşkınlığa düşmüş olduğu izlenimi edinilmektedir.Oysa Türkiye'nin koşullarını bilenler için bunda şaşılacak bir yön yoktur. Yazar,o araştırmadan sonra İstanbul'da "üst yöneticiler düzeyinde araştırma sonuçlarınıngeçerliliğini kanıtlayan görüşmeler yapıldığım," üstü kapalı olarak da kendisininbu konudaki duraksamalarının giderilmiş olduğunu belirttikten sonra, "bugörüşmelerin onların 'insan ilişkilerinden tam olarak neyi amaçladıklarını açıklıklaortaya koymaya yetmediğini" söylemektedir. Bu tanılama da doğru olmaklabirlikte, neredeyse tümüne yakın bir çoğunluğu işletmecilik konuları, özellikleyönetimin insancıl sorunları üzerinde köklü bir eğitim görmemiş olan bu yöneticilerinbu konuda yeterli bir kavramsal çerçeveyle donanmış bulunmamalarını doğalkarşılamak gerekir. Nitekim İzmir'deki BMC firmasından gelen, birkaç günönce sizinle kısaca incelediğimiz istekte de böyle bir kavramsal çerçevenin eksikliğiaçıkça göze çarpmaktaydı. Burada MPM yönünden yapılması gereken, belirtilengenel gereksinmeyi karşılayacak, bu arada ilgili yöneticilerin belirli gereksinmelerinede uygun düşecek yeterli eğitim izlencelerinin geliştirilmesidir. Yazanağıkaleme alan danışmanın bu konudaki önerileri genellikle uygun görünmeklebirlikte, içlerinden bir bölümünün gerçekçilikten uzak olduğu görüşündeyim.Bunlardan biri "hiçbir akademisyenin bu izlencelerde konuşmacı olarak yer almaması"yolundaki öneridir. Başka ülkelerdeki uygulamalara da ters düşenbu öneri, konuları yetkiyle işleyecek yönetim uygulamacılarının sayısı ülkemizdeyok denecek ölçüde sınırlı olduğundan uygulanma gücünden yoksundur. Seminerlerin1,5 günden daha uzun olmaması yolundaki öneri de gerçekçilikten uzaktır.Bu denli kısa bir süre en üst düzeydeki yöneticiler için bir ölçüde uygun olabilirsede yöneticilerin tutumlarıyla davranışlarında değişiklik yapılabilmesini sağlayabilecekizlencelerin bundan çok daha uzun süreli olması bir zorunluluktur."İzlenceyi düzenleyeceklerin daha önce Avrupa'da düzenlenen yüksek nitelikli birkaçyönetici eğitim seminerine katılmaları" yolundaki öneri de yazarın Türkiye'ninbu konudaki bilgisiyle deneyini küçümsemekte olduğu izlenimini vermektedir.Yazanağın sondan ikinci bölücüğünde yer alan, eğitim gereksinmeleri üzerindekiEğitim Şubesi araştırmasına ilişkin soru kâğıtlarının ortaklık yerine ortaklıktakibelli bir kişiye, görevli işleri yönetmenine gönderilmesinin "hararetle"tavsiye edilmekte olması da, yazanağı kaleme alanın bu görevlilerin gerçek durumunubilmediğini, bu konuda katkıda bulunabilme yeteneklerini abarttığınıgöstermektedir.ARAŞTIRMALARDA UYULMASI GEREKEN KURALLARDanışman'ın doğrudan doğruya ilgilendiği, kurum görevlilerince girişilmişilk araştırma "tarım makineleri kullanma kooperatifleriyle ilgi-121