2. Cilt - Kültür ve Turizm Bakanlığı

çağdaş olduğunu düşündürmüştür. Dairesel planlı silonun güney çeper,olasılıkla tahılın silodan daha rahat alınması için açık bırakılmıştır. Açıklığınaltında, siloyu nemden korumak amaçlı dere taşları ve keramiklerden eğimlibir zemin oluşturulmuştur.Yukarıda sözü edilen tabanın kaldırılmasının ardından a plan karesi batıkesit duvarının hemen önünde, -2.69 m. de, tam yuvarlak planlı, yaklaşık 1m. çapında, 3-4 cm. yüksekliğinde, dış konturu sıvalı, yoğun yanık izlerinesahip mimarî bir unsur ele geçirilmiştir (Resim: 8). Tam ortasında, içisıvanmış bir çukur kısım bulunmuştur. Çukur kısmın etrafında yanık izleride tespit edilmiştir. Aynı alanda, ele geçirilen pota parçası ve az miktardada olsa cüruf ve fırın parçaları sebebiyle bu alanın, metal işçiliği ile ilgilibir mekân olabileceği düşünülmüş, ancak henüz kesin bir değerlendirmeyevarılamamıştır. Ortaya çıkarılan, yuvarlak planlı söz konusu mimarî öğeninbir izabe (ergitme) fırını olmadığı açıktır. Olasılıkla, bir işlikte, metal işlemeveya döküm yapmak için eritme amacıyla kullanılmış bir ocak olmalıdır 3 . -2.69 m. deki ocağın kaldırılmasının hemen ardından -2.72 m. seviyesinde,aynı plana ve boyutlara sahip ikinci bir ocağa ulaşılmıştır. Bu kez ortasındakiçukur kısmı belirlenemeyen ocak, yanmadan dolayı çok tahrip olmuş veüste yenisi yapılmış olmalıdır. Sıvalı ocaklar, -2.80 m. seviyesindeki birtaban üzerine oturmaktadır. Tabanın kaldırılıp a ve b plan karelerindekiderinleşme çalışmalarında, 2.89 m. ve -3.15 m. seviyelerinde, aynı karakterlitabanlar ele geçirilmiştir. Söz konusu seviyeler arasında dikkatimizi çekenen önemli buluntu grubu, çeşitli tarzlarda yapılmış pişmiş toprak hayvanfigürinleridir.F13b ve d plan karelerinin güney kesiti boyunca, doğuda 2.40 m.genişliğinde ve batıda 1.30 m. genişliğine sahip çakıllı ve kumlu alan, -3.28m. seviyesinden başlayarak -3.64 m. seviyesine dek bir kuşak olarak devametmektedir. Bu çakıllı alanın M.Ö. III. binyılın sonunda bölgede görülen selsonucunda oluştuğu düşünülmektedir. Çakıllı alanın içinden deniz hayvankabuğu buluntularının yanı sıra, iki adet taş yapımı hayvan figürini ele3 Boğaziçi Üniversitesi, Arkeometri Araştırma Merkezi Müdürü Prof.Dr.Hadi Özbal’la sözlügörüşme.Söz konusu ocak, Girnavaz kazılarında Yeni Assur Dönemi’ne tarihlendirilen tabakada, birişlik içinde ele geçirilerek “yuvarlak, ortası oluk sabit mangal” şeklinde tanımlanmıştır(Erkanal 1986, 205, Res.2). Bu ocak türünün Anadolu’da eski bir gelenek ürünü olduğunuHassek Höyük kazılarıyla da anlamamız mümkündür (Erkanal 1986, dipnot19).209