BS2014-2_Turkiyede Kimlikler Arasi Kutuplasmanin Sosyal Mesafe Uzerinden Olcumu ve Toplumsal Guvenlige Etkisi

Bilge Strateji, Cilt 6, Sayı 11, Güz 2014tarafından geliştirilmiştir. 18 Bu kuramın temel tezi, grup çıkarları temelindekireelçatışmanın, gruplar arası çatışmaya sebep olacağı yönündedir. 19 Ancak bu noktadabelirtmek gerekir ki bu kuram, Toplumsal Kimlik Kuramı savunucuları tarafındaneleştirilmekte ve ön yargıların ve çatışmanın az bulunan kaynaklar sebebiyleortaya çıktığı fikrine katılmamaktadır. 20 Gerçekçi Grup Çatışma Kuramı’na göre,gruplar arası ayrımcılık ve ön yargı gerçek materyaller ya da sembolik kaynaklarüzerinden işleyen sıfır toplamlı yarış (zero-sum competition) durumuna hapsolmuşreel grupların bir sonucudur. 21 “Bir grubun kazanması diğerinin kaybıdır”anlamına gelen sıfır toplamlı yarış kavramı; kendinden olmayanların tehdit olarakalgılanmasına ve onlara karşı önyargı oluşturulmasına, grup dışından olanlarınolumsuz şekilde stereotipleştirilmesine, grup içi dayanışmanın ve kimliksel olarakbir farkındalığın oluşmasına, grup içi anormalliklerin tolere edildiği içsel uyuma,etnosentrizme ve ayrılıkçı tutumlara neden olmaktadır. 22 Bu temelde bakıldığında,gruplar arası gerçek çatışmaların yalnızca düşmanca tavırların oluşumunu değil,kendi grubuna olumlu şekilde bağlanmayı ve kendini grupla özdeşleştirmeyi deberaberinde getirdiği görülmektedir. 23 Gruplar arası çatışma arttıkça, kişilerin birbirineyönelik davranışları kişilik özellikleri ya da bireylerarası ilişkiler üzerindendeğil, dâhil olunan gruplar üzerinden devam etme eğiliminde olacaktır. 24Toplumsal Egemenlik, Seçkin/Elit ve Merkez-Çevre Kuramları benzer toplumsalilişki modellerini açıklayan, benzer ve iç içe geçmiş kuramlar olarak görülebilir.Toplumsal Egemenlik Kuramı daha çok bir yatay segmentasyon içinde toplumsalilişkileri ve çatışmayı açıklamaya çalışmakla birlikte diğer iki kuram hem yatayhem de dikey segmentasyon temelindeki ilişkileri ve çatışmayı tanımlamaktadır.Bu üç kuramdan Toplumsal Egemenlik Kuramı, her toplumun grup temelli sosyalhiyerarşiler üzerinden yapılandırılmaya yatkın olduğu temel gözlemiyle başlarvebu sosyal hiyerarşi bir kişinin toplumsal olarak yapılandırılmış ırk, etnisite, kanbağı ve sınıf gibi aidiyetler ile edindiği güce, prestije ve imtiyaza işaret etmektedir.25 En basit şekliyle bu hiyerarşik toplumsal yapı, tepede küçük bir egemenve hâkim sınıftan ve dipte ise bir ya da daha fazla tâbi/alt gruptan oluşmaktadır. 26Egemen grup, siyasi otorite, güç, varlık ve yüksek toplumsal statü gibi maddi vesembolik şeylerdenorantısız ölçüde aldığı büyük paylarla karakterize edilirken;tâbi grup aynı orantısızlık çerçevesinde düşük güç,düşük sosyal statü, yüksek riskve düşük statülü mesleklerle yetinmektedir. 2718 Jim Sidanius ve Felicia Pratto, Social Dominance: An Intergroup Theory of Social Hierarchy andOppression (USA: Cambridge University Press, 1999), 17.19 Henri Tajfel ve John C. Turner, “The Social Identity Theory of Intergroup Behavior,” içinde PoliticalPsychology, ed. John T. Jost ve Jim Sidanius (NY: Psychological Press, 2004), 276.20 Jost ve Sidanius, Political Psycholgy: An Introduction, 10.21 Sidanius ve Pratto, Social Dominance, 17.22 A.g.e., 17.23 Tajfel ve Turner, The Social Identity Theory of Intergroup Behavior, 277.24 A.g.e., 277.25 Sidanius ve Pratto, Social Dominance, 31-32.26 A.g.e., 31.27 A.g.e., 31-32.169