BS2014-2_Turkiyede Kimlikler Arasi Kutuplasmanin Sosyal Mesafe Uzerinden Olcumu ve Toplumsal Guvenlige Etkisi

Bilge Strateji, Cilt 6, Sayı 11, Güz 2014sidir. 1 Bir başka tanıma göre ise toplumsal kutuplaşma sağ-sol ayrımından dahaçok, başka ikili ideolojik ayrımlar etrafında da açığa çıkabilir veya ideolojik olarakuçlarda yer alan gruplara bir orta zemin oluşturabilecek olan merkezcileringörünürlüğünün azalması sebebiyle, karşıt gruplarda yer alma ihtimali olan bireylerin,birbirleriarasındaki müzakere halinin gerilemesidir. 2Konu ve kavramlara Türkiye bağlamında bakıldığında, ülkede siyasi, etnik vemezhep temelinde gözlenen kutuplaşmanın, “polarization” kavramının ifade ettiğiuçlardakinden çok daha fazla, ana gruplar/ideolojiler arasında yaşandığı vekutuplaşma düzeyinin bu ana gruplar arasında artan sosyal mesafeye daha fazlaişaret ettiği söylenebilir. Buna rağmen sosyal mesafe ve kutuplaşma arasındakiilişkiyi iki yönlü bir nedensellik olarak da açıklamak mümkündür.Dalton, bir ülkenin refah seviyesi ile kutuplaşma düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemişve toplumsal refah seviyesi düşük, az gelişmiş demokrasilerdeki kutuplaşmaseviyesinin, ileri demokrasiye sahip gelişmiş endüstriyel toplumlara göre dahayüksek olduğunu saptamıştır. 3 Bu bağlamda bakıldığında, nedenselliğin şekli veyönü tartışılabilir olmakla birlikte, kutuplaşmanın aslında tüm toplumları ilgilendirdiğiancak, kavramın demokrasi ve kişisel refah seviyesi ile ilişkisi düşünüldüğünde,az gelişmiş ya da Türkiye gibi gelişmekte olan ülkeler için daha önemliolduğusöylenebilir.Kutuplaşmanın toplumsal kimlik ve toplumsal egemenlik kuramları ile ilişkisiniortaya koyması açısından, Esteban ve Ray’in kişilerin davranışları üzerindensunduğu kutuplaşmanın temel özellikleri ayrıca önem kazanmaktadır. Buna göreilk olarak, her bir gruptaki grup içi homojenlik seviyesi yüksek düzeydedir. İkinciözellik ise, kutuplaşan gruplar arasında var olan yüksek heterojenlik düzeyidir.Kutuplaşmanın son özelliğine göre ise, toplumda büyük ve etkili gruplarsayıcaaz; etkin olmayan gruplar da düşük öneme sahiptir. 4Kutuplaşma kavramına dönük bu tanım ve özellikler değerlendirildiğinde kutuplaşmanınbireyleri ve toplumu ilgilendiren birçok farklı alanda gözlemlenmesikaçınılmaz bir sonuç olarak ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda, kutuplaşmanın siyasi,etnik, dini ve mezhepsel olmak üzere çeşitli boyutları olduğu gözden kaçırılmamalıdır.Bu boyutlardan siyasi alan içerisinde değerlendirilebilecek olan partikutuplaşması Jones’e göre, iki partinin belirgin şekilde farklı politika tercihlerinesahip olmasına ve bu sebeple aşırı düzeydeki bir karşıtlığa işaret etmektedir. 51 Marc J. Hetherington ve Jonathan D. Weiler, Authoritarianism and Polarization in American Politics,(NY: Cambridge University Press, 2009), 19.2 Diana Epstein ve John D. Graham, “Polarized Politics and Policy Consequences,” (2007):1. Erişim: 3Ağustos 2014. http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/occasional_papers/2007/RAND_OP197.pdf3 Russell J. Dalton, “Social Modernization and the End of Ideology Debate: Patterns of Ideological Polarization,”Japanese Journal of Political Science, Vol.7 No.1 (2006):20.4 Joan Esteban ve Debraj Ray, “On the Measurement of Polarization,” Econometrica, Vol. 62, No. 4(1994):824. Erişim: 3 Ağustos 2014. http://www.econ.brown.edu/fac/glenn_loury/louryhomepage/teaching/Ec%20237/Esteban%20and%20Ray%20(Ecta%201994).pdf5 David R. Jones, “Party Polarization and Legislative Gridlock,” Political Research Quarterly, Vol.54,No.1 (2001):127. Erişim: 3 Ağustos 2014. http://www.baruch.cuny.edu/wsas/academics/political_science/165