Epîlog

Epîlog Epîlog

bnk.institutkurde.org
from bnk.institutkurde.org More from this publisher
13.07.2015 Views

ne, bi giramgîriya nasekî nû li ber min datîne û bi tirkî:- Fermo, dibeje, hevîdar im bi te xweş be.Ez sipasî vvî dikim û ji bo ku vvî bebersiv nehelim, je re di¬bejim:- Wusa xuyaye rojen şemiyan zede kes nayen û kare te jîkem e.Sargon bere xwe ber bi hela der dike, herdu desten xwe diber xwe de vedigire û dibe:- Kes rojen şemiyan kar nake, Hecî... Le betir ji malan dixvvazin.Ez û vvî edî bi tirkî bi hev re dipeyivin, le bi tirkiyeke şikestî.Ji bo ku davviya hevoken xwe bîne, ez dibînim be Sargon di¬keve çi dijvvariyan. Ev revvşa vvî bala min dikeşîne û ez pirse¬ke je dikim:- Ji kîjan wexte de ye ku tu ji vvelet derketiyî, Sargon?Sargon bi keservedan hedîka li peşberî min rûdine, biruyenxwe ber bi jor hildide û bi dengekî gazindok dibe:- Ma vvelat maye, Hecî!... Li gor gotina diya min ez li vvir, ligundekî nezîkî manastira Mar Bozos çebûme le anuha vvekexewneke jî naye bîra min. Li gor gotina de û bave min, vvangelek dijvvarî dîtine...Li vir mîna ku tiştekî nû û tirsdar hati be bîra vvî, li ser sandaliyapeşberî min ciye xwe jî xweş dike û bi xwiye xwe î matmayîdibeje:- Ma tu dizanî, Hecî, do evare me li male temaşa programeketelevizyone dikir. Li ser vve kurdan bû. Ji ber nebaşiyendevvleta Iraqe direviyan. Kal û pîren pexwas, jin û büken bidergûşen şîrmij, ref bi ref bi pala çiyan keti bûn, li belekî û besûyenberfe dixistin û bilindtir dimeşiyan. Zarokekî piçûk jî dinav refe vvan merivan de dimeşiya. Kamereman bala xwe da-99

û ser vî piçûkî. Lavvik bi bertena fîstanekî tenik û cotek şö¬len qetiyayî bû. Dema lingekî xwe radikir ku ber peş bimeşe,linge vvî ye din bi çamûre ve dizeliqî û rebeno dikir ne dikirçamûre lingen vvî bernedida. Evv jî deverû dikete erde, radibûser xwe, bi çavekî behevî li paş xwe li bervvare çiye dineri ûdest pe dikir bi dilekî şevvutî digiriya. Mîna ku daxwaza hevvarekebike evv li vvir li bervvare vvî çiyayî digiriya, diya min jî limale li ber ve televizyona digiriya... Bave min jî hesiren xwebaqij dikir. Xwede dizane tişten vveha bi sere vvan de jî hatibûn. Gerçî min bi xwe jî gelek caran bûyeren vveha ji deve rîsipiyenme bihîsti bûn. Min bihîsti bû ku evv jî vveke kürdenîro hatine kuştin, bi çolan ketine û şerpeze bûne... le ev tiştenvveha ji bûyeren dîrokî betir bi min vveke çîrokan dihatin...Ker û çetel di deste min de betal mane û ez bi baldarî guhdariyave mijar û bergeha dilşevvat dikim. Behneke şevvaıe,behneke seyr xwe digehîne min jî le di vve gave de ez nikanimtebigehîjim be çi ye. Sargonjî li peş min rûniştiye, vveke şevvirmendekîxwe li mijara rebeniya kurd sor kiriye û dipeyive.Xwede dizane di ve gave de dîvvar jî di ser de hilvveşe, hay jixwe nabe. Li ser ve mijara dilşevvat evv peyivîna xwe didomîneû dibe:- Le mixabin... mixabin îro jî lehengen çîroken vveha kurdin, Hecî. îcar dive kurd hişe xwe bidine sere xwe, dost û dijminexwe bizanin, bipeyivin, bişevvirin û bi riyeke heri baştirxwe ji van kambaxiyan bisitirînin. An ne, bi nave Gilgameşsond dixwim ku kurd e ji rebeniya xwe nefilitin û evv e jî vve¬ke me asûriyan belavvela bibin û biçin... ü do evare bave minjî vvusa digot... digot, kurd merxas in le zû tene xapandine...Bi denge zengile ser deriye aşxane re mîna deziyekî xav evpeyivîna Sargon te birin, ji nişka ve radibe ser xwe "Oyy!... det100

û ser vî piçûkî. Lavvik bi bertena fîstanekî tenik û cotek şö¬len qetiyayî bû. Dema lingekî xwe radikir ku ber peş bimeşe,linge vvî ye din bi çamûre ve dizeliqî û rebeno dikir ne dikirçamûre lingen vvî bernedida. Evv jî deverû dikete erde, radibûser xwe, bi çavekî behevî li paş xwe li bervvare çiye dineri ûdest pe dikir bi dilekî şevvutî digiriya. Mîna ku daxwaza hevvarekebike evv li vvir li bervvare vvî çiyayî digiriya, diya min jî limale li ber ve televizyona digiriya... Bave min jî hesiren xwebaqij dikir. Xwede dizane tişten vveha bi sere vvan de jî hatibûn. Gerçî min bi xwe jî gelek caran bûyeren vveha ji deve rîsipiyenme bihîsti bûn. Min bihîsti bû ku evv jî vveke kürdenîro hatine kuştin, bi çolan ketine û şerpeze bûne... le ev tiştenvveha ji bûyeren dîrokî betir bi min vveke çîrokan dihatin...Ker û çetel di deste min de betal mane û ez bi baldarî guhdariyave mijar û bergeha dilşevvat dikim. Behneke şevvaıe,behneke seyr xwe digehîne min jî le di vve gave de ez nikanimtebigehîjim be çi ye. Sargonjî li peş min rûniştiye, vveke şevvirmendekîxwe li mijara rebeniya kurd sor kiriye û dipeyive.Xwede dizane di ve gave de dîvvar jî di ser de hilvveşe, hay jixwe nabe. Li ser ve mijara dilşevvat evv peyivîna xwe didomîneû dibe:- Le mixabin... mixabin îro jî lehengen çîroken vveha kurdin, Hecî. îcar dive kurd hişe xwe bidine sere xwe, dost û dijminexwe bizanin, bipeyivin, bişevvirin û bi riyeke heri baştirxwe ji van kambaxiyan bisitirînin. An ne, bi nave Gilgameşsond dixwim ku kurd e ji rebeniya xwe nefilitin û evv e jî vve¬ke me asûriyan belavvela bibin û biçin... ü do evare bave minjî vvusa digot... digot, kurd merxas in le zû tene xapandine...Bi denge zengile ser deriye aşxane re mîna deziyekî xav evpeyivîna Sargon te birin, ji nişka ve radibe ser xwe "Oyy!... det100

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!