Epîlog

- Dako heyran, tu dev ji hertiştî berde. Le anuha sere veevara payize û piştî ve axaftina me keleke vvusa bi dile min ketiyeku...- Ez bi qurbana te û vve kela dile te bim, Faro.- Ka tu nizanî be anuha çi daxwaz li min rabûye, dako!- Bi qurbana te û daxwaza te bim, Faro.- Daxwaza min... dako heyran, sibe evare, li ser kerge, saetli duvvanzdehe şeve li ser sekûka paş mahsera me hinekî palbide û bila bere te li bakur be. Di ber sipîndara me ya paş ker¬ge re li poze çiyaye jorin bi baldarî binere. Dû re tu e bibînî kubi qasî se misasan di ser poze çiye re li asiman se siter bervvarû di reza hev de hene. Di ser vvan siteren bervvar re bi qasî bilindiyaxaniyekî duqat sitereke din heye, bi rengekî sor î agirîye. Heta demeke vvusa hûr hûr le binere. A di vve gave de ez ejî li vir çaven xwe bidim hev û vvan ji te re bişînim. Dixwazimtu bi vvan çaven min li vve sitere bineri. Bi gotineke din vvusabinere mîna ku tu di vve gave de bi van çaven min li vvan di¬neri.- Ez bi qurbana te û vvan çaven te bim, Faro. Ez bi qurbanavve sitera te bim, Faro! Wek ku min ji te re got, ere me dest birezan kiriye le em edî bi şev naçin ser rezan ku! Em bi şev naçinser kergan, bence min... em bi roye re derdikevin û bi royere vvenda dibin. Ma kî divvere edî karûbare rezan bi şev bike,Faroye min! Ma...Piştî şanzdeh payizan û piştî ve axaftina bi diya xwe re mînaku satileke ava vvan kaniyen zozanen bilind di ser vî doste minde birije û bewext vvî bike kevir, anuha di ser çogen xwe de94