Epîlog

- De ka ez çi dizanim, Faroye min... nizanim, tifing, havetemile xwe û evv jî çû sere çiyan.- Tifing ji kudere hanî, tifinga çi? Ma bave min tiştek ne gö¬te vvî?- Ez bi qurbana te û aqile te bim, Faro. Bi Xwede bave te ge¬lekî bi vvî de ket û je re got. Je re got:"- Wusa neke, jina te bi tene ye, diya te pîr û ez kal im edî.Faro jî ne li vir e." Le vvî guh neda bave te û bi ya xwe kir. Ra¬bû bîst kavir jî dan ber xwe û birin firotane. Dû re me dît tifingekdi mile vvî de û hat. Bave te le hers bû û göte:"- Serhişkiye meke û sere me neke xezebeke." Le mîna kutu ji kevirekî re bibejî, tevv ne diket sere vvî. Tifinga xwe digirt,li peşberî bave te rûdinişt û je re digot:" Dive ez bikim, heval! Ku ez û yekî vvekî min neke, ma kîe vvere ji me re şer bike!" Mîna ku bixwaze pe bave te hers bi¬ke, qondaxa tifinga xwe jî li erde dixist û.... û vvek vî dengbejemûşî bi sitran digot:"- Ez Ferzende me û Ferzende me û Ferzende me.Ez bave Elfesiya, sivvare Zinavvir, xwediye Kuçikçapliyeme...pez...- Bave min î reben! Bi tena sere xwe anuha çavva ewqas- Bi qurbana te û bave... Ma tu qala çi dikî, Faroye min, mepez nîne ku! Me pez nîne edî, bence min. Piştî çûyîna Dîno ûçiyan, hukmate em gelekî eşandin, digotin: "Ka Dîno li kude¬re ye, bînin!" Ji bona vvî bave te şilfûtazî dikirin û li vvan zomandigerandin. Bave te gelekî li ber xwe diket. Di ser min dedikire pilepil û digot:"- Van zaroken te ez rezîl kirim. Pîvanen eşîriye ne mane,pîvanen piçûk û meziniye ne mane, lavve min î naşî radibe ji90