Epîlog

pir jî dizane. Ji xwe li ser ve zanebûna vve îlham hate min kuez jî li ser mijara jinan evvk bikim... ez dest bi nivisandine bi¬kim. Di nivisa xwe ya peşîn de dibejim: "Gotina ku dibeje: şerşer e çi jin e çi mer e, pir û pir rast e. Çevvtiya ve gotine tune¬ye û loma dive mer jî bi meraniya xwe bizani bin û feraqan bişon."Ca bibeje ezbenî, ji niviseke vveha re vvek merekî tu çiLi vir ez tedigehîjim ku vî doste min piştî zevvaca xwe destbi nivisandine jî kiriye û di ber xwe de:- Rast e, dibejim, ez bi xwe jî feraqan dişom.- Ere, ere... le ev nivisa min evvk e... ne ji bo yekî vvekî teye. Ev rasterast ji bo vvan serilişken zevvucî ye. Min nivisiye kuevv jî li malen xwe feraqan bişon. Te got çi?Ez dîsa di şeye doste xwe de ledixim û bi zarekî nermokî di¬bejim:- Rast e, dive evv jî bişon.- Ma tu bavver dikî ku piştî ve nivisa ha evv serilişken me jîferaqan bişon?Nizanim cima, le di vve gave de li hemberî vî doste xwe ezli meraniye xwedî dernakevim, ez sere xwe nerm dikim, dilexwe nerm dikim, zimane xwe nerm dikim û dibejim:- Nizanim ku... ku ez bim... ku niviseke vveha li ser min vverenivisandin, ne tene feraqen mala xwe, ez e rasterast biçim ûferaqen cîranan jî bişom.Bi van gotinen min re nexşen serketin û serbilindiyeke li ru¬ye doste min diyar dibin û dibeje:- Hevîdar im evv jî evvk bikin... evv jî mîna te bifikirin. Deka tu vvere ez te bi xatûna xwe bidime naskirine.Doste min dest daveje şûşa min û li peşiya min ber bi masaxatûna xwe dimeşe. Li ser kelekan, ber bi peş û paş vvusa di-80