Epîlog

Epîlog Epîlog

bnk.institutkurde.org
from bnk.institutkurde.org More from this publisher
13.07.2015 Views

mezintir im, cima ez bi dû vvî re ne hatime ve dunyaye. Di herdemen vveha de diya min dibîne ku ez çiqasî li ber xwe dikevimû ji xwe deşim. Loma piştî bûyeren vveha diya min te, beyîku nola bave min li min tene hers bibe, bi dilovanî destenxwe yen qertûşî di sere me herduyan re dide û dibe:- Cima hûn bi hev nakin, ez bi qurbana vve... qaşo hûn birayenhev in? Dive hûn ji hev hez bikin ku Xwede jî ji vve hezbike.Ji min û biraye min, bave min betir li vvî xwedî derdikeve.Ne ku ez çavnebare ve yeke me, na! Le di her çaren vveha de,ji ber ve piştgiriya bave xwe, ez dibînim be biraye min çiqasîpozbilind, kavv û nerind dibe. Bi taybetî jî dema ku dibihîsebave min bi nave Qumandar banî vvî dike û dibeje: "Ka Qumandarli kudere ye?"Mîna ku bi rûmeta ve rengdera ha bizani be, di her çarenvveha de biraye min jî bi serbilindiya Qumandarekî ber bi hemezabave min dibeze.Ez û Qumandare xwe î piçûk em vvan ezingen hûrkirî jihevvşe dikişinin hela hundur û li aliyeke xaniye me î male emdinijinînin ser hev. Di kişandina ezingan de her gava ku em lihundur pergî hev ten, ji bo ku ez beşim çi ji deste vî Qumandaremin î piçûk te, evv dike. Ji xwe evv edî bike jî û neke jî, ezbi her tevgereke vvî deşim. Bi reveçûna vvî, peyivîna vvî, lîstikenvvî û tevv carina bi giriye vvî jî. Dema ku digirî jî, bi minvvusa te ku evv dixwaze min biqahirîne. Le ji bo ku bave minli min hers nebe û ji min re nebeje: "Ma tu piçûk î!" heta kuji deste min jî te, ez xwe ji van şeytaniyen biraye xwe î piçûkdûrdixim, piri caran bi vvî re nalîzim û napeyivim jî. Mîna kuanuha tevv birayekî min î vveha tuneye û bi vvî re ezingan nakişînim.Mîna ku hebûna vvî ya nuha tevv bala min nakişîne û61

hervveha em bi avvuren tûj di ber hev re derbas dibin.Behna pîvaz û qeliye ku diya min di rûn de sor kiriye, ne te¬ne li hevvşa me, hervveha heta hevvşen cîranan jî belav bûye.Baş xuyaye ku ev behna ha li xweşa bave min jî te û loma hercara ku dasa tûj bera ser ezingen ter dide, fişîl û perçen piçûkji ber deve" dase dipengizin û li havvurdor belav dibin.Bi tariya evare re diya min ji bo min û biraye min î piçûkşorbe dixe namkiyeke û datine ser sekûka hevvşe ku hinekî sarbibe. Piştî deh deqeyeke jî bi kefxweşiya kare ku me kiriye, bimin û biraye min dide zanîn ku em biçin ser sekûke û beriyaku tarîtir bibe, em nane xwe bixwin. Ez û biraye xwe diçin, liser sekûke li ber xwarina xwe rûdinin, le vvekî du dijminan.Tariya evara payîza navîn xwe dagirtiye ser erde, le meriv xwarinaber xwe ji hev derdixe.- Diya min ev perçe ha ji bo min xistiye namkiye.Vî denge ha ez ji nişka ve ji biraye xwe an jî vvek ku bavemin dibeje, ji Qumandare xwe dibihîsim û dibînim ku perçekîvvekî nîvgoşt û nîvhestî di namkiye de ye. Di vve gave de dilemin dike gurpegurp. Ez dizanim ku ev perçe ha e di navînamin û biraye min de bibe sedeme çi naxoşiyan. Di dile xwe deji diya xwe ya serîn hers dibim û dibejim: "Diya min jî edî fe¬ri xwiyekî nû bûye!" Ji ber ku ne xwiye diya min e ku perçenqelî tomarî baveje şorbe. Tişte ku ez dizanim, hertim çend cîqelî tîne, bi tiliyen xwe yen pîrozvver ji hev vediçire û vvusa da¬veje ber şorbe. Navekî jî li ve şorba xwe dike û dibeje, ŞorbaQelî. Le anuha mîna ku diya min jî edî bixwaze ve nakokiyadi navîna min û biraye min de mezintir bike.Ya rastî diya min dizane ku em zede li hev nakin, le bi meziniyanakokiya me nizane û vveke diyen hemû zarokan, evv jîguh nade ve pirsa me. Loma piri caran vveke anuha xwarina62

hervveha em bi avvuren tûj di ber hev re derbas dibin.Behna pîvaz û qeliye ku diya min di rûn de sor kiriye, ne te¬ne li hevvşa me, hervveha heta hevvşen cîranan jî belav bûye.Baş xuyaye ku ev behna ha li xweşa bave min jî te û loma hercara ku dasa tûj bera ser ezingen ter dide, fişîl û perçen piçûkji ber deve" dase dipengizin û li havvurdor belav dibin.Bi tariya evare re diya min ji bo min û biraye min î piçûkşorbe dixe namkiyeke û datine ser sekûka hevvşe ku hinekî sarbibe. Piştî deh deqeyeke jî bi kefxweşiya kare ku me kiriye, bimin û biraye min dide zanîn ku em biçin ser sekûke û beriyaku tarîtir bibe, em nane xwe bixwin. Ez û biraye xwe diçin, liser sekûke li ber xwarina xwe rûdinin, le vvekî du dijminan.Tariya evara payîza navîn xwe dagirtiye ser erde, le meriv xwarinaber xwe ji hev derdixe.- Diya min ev perçe ha ji bo min xistiye namkiye.Vî denge ha ez ji nişka ve ji biraye xwe an jî vvek ku bavemin dibeje, ji Qumandare xwe dibihîsim û dibînim ku perçekîvvekî nîvgoşt û nîvhestî di namkiye de ye. Di vve gave de dilemin dike gurpegurp. Ez dizanim ku ev perçe ha e di navînamin û biraye min de bibe sedeme çi naxoşiyan. Di dile xwe deji diya xwe ya serîn hers dibim û dibejim: "Diya min jî edî fe¬ri xwiyekî nû bûye!" Ji ber ku ne xwiye diya min e ku perçenqelî tomarî baveje şorbe. Tişte ku ez dizanim, hertim çend cîqelî tîne, bi tiliyen xwe yen pîrozvver ji hev vediçire û vvusa da¬veje ber şorbe. Navekî jî li ve şorba xwe dike û dibeje, ŞorbaQelî. Le anuha mîna ku diya min jî edî bixwaze ve nakokiyadi navîna min û biraye min de mezintir bike.Ya rastî diya min dizane ku em zede li hev nakin, le bi meziniyanakokiya me nizane û vveke diyen hemû zarokan, evv jîguh nade ve pirsa me. Loma piri caran vveke anuha xwarina62

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!