Epîlog

mezintir im, cima ez bi dû vvî re ne hatime ve dunyaye. Di herdemen vveha de diya min dibîne ku ez çiqasî li ber xwe dikevimû ji xwe deşim. Loma piştî bûyeren vveha diya min te, beyîku nola bave min li min tene hers bibe, bi dilovanî destenxwe yen qertûşî di sere me herduyan re dide û dibe:- Cima hûn bi hev nakin, ez bi qurbana vve... qaşo hûn birayenhev in? Dive hûn ji hev hez bikin ku Xwede jî ji vve hezbike.Ji min û biraye min, bave min betir li vvî xwedî derdikeve.Ne ku ez çavnebare ve yeke me, na! Le di her çaren vveha de,ji ber ve piştgiriya bave xwe, ez dibînim be biraye min çiqasîpozbilind, kavv û nerind dibe. Bi taybetî jî dema ku dibihîsebave min bi nave Qumandar banî vvî dike û dibeje: "Ka Qumandarli kudere ye?"Mîna ku bi rûmeta ve rengdera ha bizani be, di her çarenvveha de biraye min jî bi serbilindiya Qumandarekî ber bi hemezabave min dibeze.Ez û Qumandare xwe î piçûk em vvan ezingen hûrkirî jihevvşe dikişinin hela hundur û li aliyeke xaniye me î male emdinijinînin ser hev. Di kişandina ezingan de her gava ku em lihundur pergî hev ten, ji bo ku ez beşim çi ji deste vî Qumandaremin î piçûk te, evv dike. Ji xwe evv edî bike jî û neke jî, ezbi her tevgereke vvî deşim. Bi reveçûna vvî, peyivîna vvî, lîstikenvvî û tevv carina bi giriye vvî jî. Dema ku digirî jî, bi minvvusa te ku evv dixwaze min biqahirîne. Le ji bo ku bave minli min hers nebe û ji min re nebeje: "Ma tu piçûk î!" heta kuji deste min jî te, ez xwe ji van şeytaniyen biraye xwe î piçûkdûrdixim, piri caran bi vvî re nalîzim û napeyivim jî. Mîna kuanuha tevv birayekî min î vveha tuneye û bi vvî re ezingan nakişînim.Mîna ku hebûna vvî ya nuha tevv bala min nakişîne û61