Epîlog

NakokîYekî ku xweng an jî biraye vvî hebe, bi ve nakokiye dizane. Nexem e ku ev xweng an jî biraye ha je mezin an jî piçûktir be.Ya girîng, di navbere de zede sal tüne bin. A vve çaxe, di de¬men zaroktiye de nakokiyek e di navîna vvan de pel bide. Tevvji bextreşî re ku evv xweng û biraye ha jî hemcinsek bin, ev beyomiyaha e xurtir bibe.Ji rojan paşnîvroya rojeke payîza navîn e. Li ba me karen kudi ve deme de li gundan vvere kirin, hemû jî ji bo amadeyiyenzivistane ne. Li hevvşa me ya mezin, bave min qoncekî gir da¬ye ber xwe, ji keşa ezingen me yen hevvşe, hemez bi hemez tînedatîne ber vî qoncî û yek bi yek li ser hûr dike. Diya min jîberoşek şorbe daniye ser argûne hevvşe, anuha jî ji bo şorbexerîkî sorkirina pîvaz û qelî ye. Hervveha vatiniya kişandinavvan ezingen ku bave min hûr dike, li ser min û biraye min e.Biraye min bi xwe neh salî ye û bi qasî saleke jî ji min pi¬çûktir e. Ev rengdera piçûktiye ji bo vvî dayîneke Xwede, şûrû mertalekî parastine ye. Ve yeke ez dû re tedigehîjim. Çi bixvvaze,çi bike û bibeje, dive ez bi ya vvî bikim. Dema ku ez biya vvî nekim, qerin û giriyekî vvusa dike, ya sitar, meriv dibejeqeye mar pe girtiye. We çaxe jî bave min di hevvara vvî de te,beyî ku bizani be çi bûye û çi qewumiye, peyvan li ruye mindixe, li min hers dibe û dibeje: "Tu mestûmezin î!"A di vve gave de ez ji mestûmeziniya xwe şerm dikim, dihundure xwe de ji xwe hers dibim ku cima ez ji biraye xwe60