Epîlog

e min, xer û guneh li hustuye vvî le li gor gotinen vvî: hîn dipiçûktiya xwe de xwediye kultureke kevnare bûye, bala vvî liser şexsiyeten mezin bûye, çaven vvî hertim li ciyen bilind bû¬ye. Ev tişten ha jî di peçekiya vvî de de û pîrika vvî, bav û kalikevvî... her yekî ji alîkî ve di guhen vvî de gotine û evv kulturame ya bi qasî penc hezar salan kevin kurisandine hundureserî vvî. Li Diyarbekire evv taxa ku di wexteke de mala CemîlPaşaye bapıre Qedrî û Ekrem Cemîl Paşa le bûye, anuha malavvan jî li vvir, li vve taxe bûye. De îcar di şeş saliya xwe de destbi niviskariye kiriye. Berhemen vvî yen çapnebûyî gelek bûne...li gor ku merik dibeje, ji dusedî zedetir berhemen vvî heneû hemû jî anuha di sere vvî de ne, mîre min.Pirtûke daveje ciye bere, rûdine, radiheje qelûna xwe pe dilîze,dikeşe û dibeje:- De îcar em vegerin ser pirsa xwe û ez ji mîre xwe re bikurtî bibejim: Ez ne xwediye jiyaneke vvusa rengîn im. Navemin Darîn e... Darîne Daryo dibejine min. Ez ji gavvestiyenmalen Cemaldînen serhedî me û anuha ji vvan deverina dûr ezjî li vir dijîm. Vir, dibejim... nizanim be te ji serma vve denristan ne, mîre min, pir sar e. Le dîsa jî... yekî ku di çele zivistanede jî ji ba me vvere vir, ji te re sond dixwim beriya ku bi bapeşebikeve evv e bi baye ve niviskariye bikeve. Çiqas ji verengdere hez dikin! Ku meriv ewqasî ji Xwede hez bikira, me¬riv e ji buhuşte ciye heri xweş bi dest xwe bixista. Ne ku ez ti¬liya xwe di çave xwe re dikim û dibejim bila ji nava me dernekevin,le streseke nivisandine bûye nexweşiyeke tegerîn û livan deran diğere, mîre min. Li van deran bavveriyeke vvusa şînbûye ku dive meriv pirtûkeke binivisîne... mîna ku yek pirtû¬keke nenivisîne evv ehmeq e, mîre min. De îcar mîna ku ji vanpirtûkan (deste xwe ber bi dolabeke bine refiken pirtûkxana53