Epîlog

Darîne Daryo, Darîn î lehenge ve çîroke bi qasî çend hilmansere xwe dixe ber xwe, mîna ku anuha bi raman li tiştekî asebibe, bi avvuren vikûvala li kîse dermanen xwe dinere, dû re binîvşerm û nîvxemgînî vedigere ser portre mîr, bi herdu destanserçave xwe mist dide û bi revvşeke bexew dibeje:- Doktor hat paş sere min, mîre min, li paş sere min nav ûpaşnave min pirsî...Mîna ku hay ji çevvtiyeke xwe bibe, li vir bi tevgereke beçareherdu desten xwe jî ber bi portre mîre xwe vedigire û dibe¬je:- Tu bi xwe jî dibînî, mîre min, tu dibînî ku hiş di sere minde ne maye. Min ji bîr kir ku xwe bi te bidime naskirine. Ge¬rçi ne girîng e, le vveke edet... ez dibejim edet le tu bibeje vve¬ke nexweşî. Bele, tiştekî vvusa jî denristine ku dive meriv çelîxwe bikin. Ne tene çelî xwe, di roja îroyîn de radibin behsa ge¬lek tişten din jî dikin. Behsa tişten vvusa dikin û tişten vvusadibejin ku anuha ez şerm dikim ji te re bi lev bikim, mîre min.Ji nişka ve û bi hers radibe, ji ser masa nivisandine radihejepirtûkeke,* dîsa bi vve herse li ser lingan rûpelan le diqulibîne,bi dengekî nizm ji dereke vve tiştina dixwîne, dû re li mî¬re xwe vedigere û dibeje:- Li gor gotinen merik... merik behsa jiyana xwe dike, mî-* Pirtûk: Computera Ber Dile Min, Mahmûd Levvendî, ji feurtenivisen vvî yenmizahî pek hatiye. (W)52