Epîlog

û diçû, evv tahten ha ji hükme helbest û xwendina vvî mînaseleke disincirîn û jin û bûkan jî diçûn hevîre xwe pe ve didan.Le tu tenagehijî ku!" Li vir jî herdu seriyan ji hev gazindikirin, mîre min, gazin dikirin ku ye hember tenagehîje. Dûre ji semînerdaran yekî xort rabû ser kursiye. Yekî çavva bibe¬jim, Xwedeyo... yekî vvusa ku naye gotine, mîre min. Cil ûbergen li ser vvî ne tişten şaîran bûn. Cotek potînen becir dilingan de, parkekî ji van rengen leşgerî li navmilen vvî bû, yasitar! Bi zincîr, bi xelek, bi berîk û bi gelek tişten seyr bû. Me¬riv digot qeye nû ji leşgeriye reviyaye. Şela şaîran pe ne diket.Rabû vveke gameşe ku bîna ave bike hustuye xwe direj kir, se¬re xwe rakir, avvuren xwe li jor li dereke zike salone ase kir,çaven xwe dan hev û dest pe kir. Bi min vvusa hat ku... ne te¬ne bi min, ez bawer im ku hespan jî ev revvşa vvî bidîta û guhdariyavvî bikira, evv e bigota ev maqûle ha ji aqil û kîsen hinekandipeyive. Bele, peşiye nave gelek çem û çiyan, nave gundû bajaran, nave dest û çolan bi lev kir û da zanîn ku vvî ji vvandeverina ji me re silaven germ û agirî hanîne. Dû re li gotaraxwe zede kir û da zanîn ku dive meriv ji bo tişten mezin karbikin, dive penûsen niviskaren me mezin bin ku pe roman ûdîvvanen mezin vverine nivisîn, bi penûs û seren piçûk çîrokenkurt jî nayene nivisandine, dive meriv zimane xwe mezin û fe¬re bikin... digot:"- Ke gotiye ku zimane me ter nake û naşerîn e! Zimane mezimanekî vvusa ye ku dema meriv guhdarî dike, meriv dixwazebajo ser koziken dijmin!..." Li vir jî min xwest ku ez rabimû bibejime: We çaxe evv hemû teresbaven ku li ve dunyaye najonser koziken dijminen xwe, dive peşiye zimane me hîn bi¬bin. Zimane me hîn bibin ku bivverin bajon ser kozikan... Ledîsa min denge xwe ne kir, mîre min. De îcar civvamer ev go-50