Epîlog

Heta derengî şeve biraye min ji min re behs dike û ez jî pehers dibim, pe deşim, pe digirîm, pe dikenim û dixwazim tekevimexewe. Le sereşek bi min digire û xew nezîkî min nabe,mîre min. Ji tişten dûr û nezîkî aqilan sere min giran dibe û ezdifikirim. Difikirim û ji nav dernakevim ku de û bave min ci¬ma sere xwe di ber min û ve nivisandine de eşandine. Ji ber kutu jî û ez jî, mîre min, em hemû jî pe dizanin ku li ba me dengbejekji kîmyagerekî betir navûdeng dide, qedir û rûmeta sofiyekîji peykertiraşekî zedetir e û... û ka te got çi, mîre min?Û di revvş û rastiyeke vveha de meriv vverin ji yekî mîna mindaxwaza pirtûk û nivisandine bikin. Ya sitar û ya sitar, mîremin!31