Epîlog

Darîne Daryo, Darîn î lehenge ve çîroke qelûna xwe ji titûnaraxistî dadigire, agir dike, dûmane bi ser xwe dixe û giran gi¬ran dibeje:- Ez dizanim, mîre min... ez dizanim anuha tu e mereq bikîû bibejî: tu cima dixwazî binivisînî, te cima dest bi vî karîkiriye? Pirseke weha, rasterast pirseke weke ve pirsa cenabe temin jî ji yekî wekî xwe kir. De îcar tu dizanî ka be bersiv çi bû,mîre min? Digot:"- Min dest bi pirtûkeke kir ku ez bixwînim. Piştî ku minpeşgotina pirtûke xwend, hîs û bavveriyeke wusa li min peydabû ku ez binivisînim, min jî edî dest pe kir." De îcar ji keremaxwe re destûre bide min, ez e anuha ji te re wan gotinen peşînbixwînim, mîre min, gotinen ku tavile merivan dike niviskar,dibeje, radibe ji refikeke pirtûkeke derdixe û li ser lingan dixwîne:"Binivisîne! îllam binivisîne! Şerm neke, netirse. Edebiyatxweş e, binivisîne!... Dive tu binivisînî. Nivisandin baş e. Çidinivisînî binivisîne. Hemû tişten nivisandî baş in. Li ser çi dinivisînîbinivisîne. Ji ber ku hemû tişt ji bo nivisandine hatineafirandin. Li ser nivisandina hevale xwe binivisîne, peşinedoste xwe bide, peşine niviskariya vvî bide. Dive em peşinehev bidin, dive em peşine hev bidin ku em bilind bibin. Peşinxemla meran e..."Li vir deste xwe li ba dike û bi tinaz, bi enirin di ber xwe15