Epîlog

tev xwîneke li erde diqepije. Dixwaze rabe nikane, dixwaze bi¬nere nabîne û li vvir li erde bi eşa kalekî dinale, diqîre:- Hevvare gundîno... li min-û ve delike!... Ve delike çav ûdirân bi me ve ne hişt, hevvare! De vverin hevvara min û vî se¬riye beçav, hevvare!Hevvara kal î bi gopal digehîje nav malan û ji nav malan jiherdu seriyan naşî û baqil ber bi kaniye direj dibin, li vvir li berhev pan dibin, bi dar û keviran direjî hev dikin, tevir û beranli hev bilind dikin, ker û xençeran dikeşin hev û di hev re di¬kin. Ya sitar!...128