Epîlog

- Ka muxtar kî ye, bila derkeve raste! Bila derkeve raste kuez bejna vvî bibînim!Bi ve fermane leşgerî re çend cot çaven ku bi gavekî bere dibiriqîn,li çep û rasten xwe diziriqin, çend serî ji ciyen xwe dilivin,ji nava vvan seriyan muxtarek derdikeve û bi revvşeke rebendiçe li peş kapîtane leşgerî disekine. Muxtarekî bi bejne¬ke kurt, çîpen zirav, serekî rût î piçûk e. Bi bertena eşofmanekîbemboyî ye û zenden piyen eşofman jî ber bi enîşka vvî hilkişiyanejor. Jera vvî çog dane û hervveha dîmeneke bizmarekîxwar î piçûk dide. Kapîtane leşgerî li ve dîmene dinere û mî¬na ku bavver neke le dîsa jî bi hers dibeje:- Tu muxtar î, ere!Peyvikek hûr di deve muxter de dibe du perçe û bi dengekîlerizok re je derdikeve:-Be... le...Kapîtan hersa xwe mezintir dike û dibe:- Ev çi muxtarî ye! Ca li bejna xwe, li derpe xwe... ca li vîsere xwe î piçûk binere! Ma ka muxtarî bi te dikeve?Muxtar bersiva kapîtan nade, tirs û şerma van gotinan xwedigehînin hev, dibe xwedîdaneke bewext û li nazikciyen İaşevvî dide der. Xwede dizane be cima, le mîna ku muxtar jî yekîji vvan be kapîtane leşgerî şîretan le dike û dibe:- Dive tu bizanî ku muxtarî karmendî ye. Karmendiyekedevvlete ye!... Dive tu tebigehîjî ku tu jî ji avahiya ve devvletamezin perçeyek î. Dibe ku ev perçe perçeyekî heri piçûk be, ledîsa jî tu perçeyek î. Û vvusa diyar e ku tu perçe heri pîs î.Perçe ku zengarî bibe û bi kerî vatiniya xwe neye, edî tu jî di¬zanî ku meriv çi dike. A meriv vvusa bi guhe vvî perçeyî digire(li vir kapîtan bi herdu destan herdu guhen muxter digire, jierde radike û didomîne) û vveke bizmarekî zengarî daveje.123