Epîlog

KubarnameRojeke buhara paşîn, dane evare ye. Bayekî nerm bi sopa kelboxagerma piştî nîvro ketiye û hedî hedî pel dide. Ku ne jisansora serme be di dem û rojen vveha de meriv e tevv nexwazekincen heri tenik jî li xwe bike.Mîna ku ji tabloyeke Zorn derketi be, anuha xanimeke na¬rin di kolaneke teng de ji taxa jorîn ber bi jera bajer dimeşe.Fîstanekî direj, tenik û sipîçolkî li bejna xwe ya sîsale peçaye.Li gor modele fîsten, ku hustukur bi qasî du tiliyen din jî berbi jer vvere kişandin, evv e sere herdu pesîren vve yen bilindderkevin raste. Ev pesîr di reveçûna vve de di ciyen xwe de nahevvinû li her aliyî dihezin. Wekîdin jî ev xanima ha xwediyedu çaven gir û kildayî, eniyeke pan û vekirî, pozekî jinane, duleven sitûr û erotîk e.Ev tevgiredana vve di ve kuça teng de bala gelek dikandar ûteralen li ber siya çayxanen kolane dikeşîne. Haya vve bi xwejî ji ve revvşa xwe û kesen kolane heye. Le hîn di derketina malede vve biryara xwe daye ku heta jera bajer biçe.Li jera bajer, li parka peş dibistana Herekol çaven xwe libenken binS daran diğerine. Gelek xwendekar li parke di binesiya daran de diğerin, dipeyivin û bi hev henekan dikin. Li he¬la jorîn, li keleka şirava parke, li ser benkeke xortekî bi tenasere xwe ber bi çaven vve dikeve. Bi gaven jineke narin hedîhedî ber bi vvî aliyî diçe, nezîkiye le dike û dibîne ku xort diser pirtûkeke de xwar bûye. Di ve navbere de sere xort ji ber115