Epîlog

MonologMaleke weke gelek malen beyî jin û zarok e. Ji ode û aşxaneyekepiçûk pek hatiye. Ji dîvvaren ve ode, dîware hember biçend refiken pirtûkxane hatiye nixumandin û di ser pirtûkxanere jî portrekî Ahmede Xanî dardakirî ye. Li dîware hela rastejî portrekî mîr Celadet Alî Bedincan ji profîlekî çepe ve ha¬tiye dardakirin ku çav û avvuren wî li pirtûken refikan e. Lirasta ode, di navîna du sandaliyan de maseyeke piçûk heye.Çend name û rojnamen ku diyar e hîn venebûne, qelûnekexwar û kevnar tev lepek titûna raxistî li ber kîsekî dermananli ser ve masa rasta ode ne. Li quncikekî jî maseyeke kare nivisandinebi penûs, bi defter, bi makîne û bi gelek tişten wekevan tiştan dixuye.Darîne Daryo, Darîn î lehenge ve çîroke tev salen xwe î ce¬li, tev potîn û qapûte xwe î payizî anuha li ber ve mase rûniştiye.Ji ve tevgiredana vvî jî baş diyar dibe ku hîn nû ji dervehatiye. Bi herseke vekirî, bi daxwazeke wusa veşartî makîne tilîdike û dikute ku meriv dibeje qeye li ber berhemeke giranrûniştiye, meriv dibeje ji bo hemû dewr û dewranan dinivisîne,meriv dibeje herkes e rabe ji xwe re lezet û maneyeke jederxe. Le na, piştî rezeke duduyan kaxize ji ber deve makînederdixe, le dinere, bi herseke bilindtir di nava deste xwe de diguvişîneû we jî daveje selika keleka xwe. Piştî çend çaren wehaçeqîn û çilpîna makîne hedî hedî giran dibe, tenik dibe ûdeng je te birîn. Selika li keleka vvî ji kaxizen guvişandî tije di-12