Epîlog
Epîlog Epîlog
inner!" dibeje û ber bi argûne aşxane dibeze. Zûzûka deriyeargûn vedike, pîzzayekî şevvutî je derdixe, daveje satila ave, bilez ber bi deri û penceran diçe, ventilatore li kar dixe, bi hilkehilkû matmayîn ji merike nûhatî re:- Förlât!... det tar bara nâgra minuter, dibeje li paş caxe aşxanedîsa dibe tepetepa vvî û hevîrekî nû pan dike.We çaxe ez tedigehîjim ku merike nûhatî telefon kiriye,pîzzayek xwestiye û anuha jî hatiye ku bi xwe re bibe.Heta ku evv hevîre nû pan dibe, dikeve argûn, dipije, derdikeveû merike nûhatî bi xwe re dibe jî Sargon naye ber masamin, naye ber masa min û li ser sandaliya peşberî min rûnane,rûnane û çelî mijaren dilşevvat nake, çelî rebeniya kurd nakeû nabeje ka dive kurd çi bikin. Ji bo ku evv duman û behnapîzzaye şevvutî ji aşxane derkeve hîn jî bi vir û vvir de dibeze.Xwede jî, ez jî û Sargon jî pe dizane ku şevvutîna pîzzaye vvîne ji ruye min de bû, le dîsa jî piştî xwarina pîzzaye xwe ji boku ez dile vvî hinekî xweş bikim, di rabûna xwe de diçim bervvî caxe aşxane û je re dibejim:- Kusura bakma, Sargon, seni konuşmaya aldık... pizzan dayandı...Biruyen Sargon dîsa ber bi jer û jor dijenin, eniya vvî diqermiçe,vveke du hesken darîn desten xwe jî ber bi min vedigireû dibe:- Yox, babam... ne qûsûrû... zaten insan kürtlerin üzerindeqomşti mi...101
Evîneke melodramîkBi nave sofî Bengî pîremerekî gundî li pere gund, li hela rohilatajorîn, bi qasî şeş vverîsan ji kaniye dûr, li ber dîvvare goristanerûniştiye û eniya xwe daye taveke paşnîvroya payizî. Ca¬rina sere xwe dixe ber xwe, gopale xwe di erde re dide û dike¬ve ramanen kvvîr. Di careke vvusa de bi denge pîrejineke ji vvanramanen xwe dibe:- Ez dinerim ku te vvekî dîkekî pîr sînge xwe daye tave, so¬fî?Beyî ku dîke pîr sere xwe rake, xwediye deng nas dike û diber xwe de dibe:- Zela pîrejin, de ka tu jî vvere li keleka min fena mirîşkekepîr sînge xwe bide tave.Kenekî hûr û pîr bi herduyan jî digire. Zela pîrejin te, benetüre xwe şist dike, ji pişta xwe dixuşikîne xware, li ser linganhinekî xwe ji hev vedikişîne, li keleka sofî Bengî rûdine û bipilepil dibe:- Bi nave Xwede ez ji çogan de ketim îro. Ev çi ye, gidî!Sofî Bengî li türe vve dinere û bi manedarî dibe:- De tu jî çogen xwe bişikîne û li mala xwe rûne. Çi ye, divî salî de jî hîna tür li pişta te ye ü tu diğeri!- E... ez çi bikim, sofî? Min tûrek pîvaz bir günde jorîn. Ezdibim ji xwe re bi girar û şorbe didim û tem. Çi bikim? Kumin du se çaren din jî bibira, edî tera min û ve zivistane dikir.Revvşa min dest nade, ha. Lee!... ma xema te ye! Te zarok he-102
- Page 49 and 50: û diçû, evv tahten ha ji hükme
- Page 51 and 52: Darîne Daryo, Darîn î lehenge ve
- Page 53 and 54: xwe direj dike) yek ter nake, merik
- Page 55 and 56: e tiştekî bibejî, evv e tev hers
- Page 57 and 58: EpilogDi vve gave de, rasterast di
- Page 59 and 60: NakokîYekî ku xweng an jî biraye
- Page 61 and 62: hervveha em bi avvuren tûj di ber
- Page 63 and 64: Ez jî nizanim be çavva bû, le ev
- Page 65 and 66: Biraye min li ber şîlpîna silen
- Page 67 and 68: Xoce XizirBi kuxikeke beyom re Fari
- Page 69 and 70: abû ev mijara li dar xist. Û bavv
- Page 71 and 72: -Ji bona Xwede tu heta davviye guhd
- Page 73 and 74: çi, Zerîxan? Dû re deve xwe ber
- Page 75 and 76: Monsieur et Madame N.Di şevşahiye
- Page 77 and 78: xwe dike mîna heçî. Le mebesta d
- Page 79 and 80: pir jî dizane. Ji xwe li ser ve za
- Page 81 and 82: - Te çi evv şûşa ha vveke boca
- Page 83 and 84: PanoramaEv mala doste min jî vveke
- Page 85 and 86: i telefon û axaftineke pir kurt. N
- Page 87 and 88: ge te bihîst bes e.- Min digot...
- Page 89 and 90: - De ka ez çi dizanim, Faroye min.
- Page 91 and 92: ye û bi me nû ye: şîn û şayî
- Page 93 and 94: - Dako heyran, tu dev ji hertiştî
- Page 95 and 96: WelleeBeyî ku cudayiyeke texime na
- Page 97 and 98: - Bi kurdî, dibejim.- Wellee... bi
- Page 99: û ser vî piçûkî. Lavvik bi ber
- Page 103 and 104: gund bigeriyama.Li vir mina ku dile
- Page 105 and 106: - Belâ, dile vvî keti bû te. Her
- Page 107: anî an jî dilovaniyeke ji min bik
- Page 110 and 111: tine afirandin. Ji ber ve yeke heta
- Page 112 and 113: yek bi yek bi keservedan le dinere
- Page 114 and 115: KubarnameRojeke buhara paşîn, dan
- Page 116 and 117: vatiniya xatûneke dipe. Dipe ku xa
- Page 118 and 119: ser lingan çedibe. Dû re jî em e
- Page 120 and 121: yen ve male xelas bikin û bi xwe b
- Page 122 and 123: - Ka muxtar kî ye, bila derkeve ra
- Page 124 and 125: ku meriv xwe ji xezeba devvlete bis
- Page 126 and 127: - Ker tu î, lavve mange!Xwîneke g
- Page 128: DarÎnê Daryo, Darîn Îlehengê v
Evîneke melodramîkBi nave sofî Bengî pîremerekî gundî li pere gund, li hela rohilatajorîn, bi qasî şeş vverîsan ji kaniye dûr, li ber dîvvare goristanerûniştiye û eniya xwe daye taveke paşnîvroya payizî. Ca¬rina sere xwe dixe ber xwe, gopale xwe di erde re dide û dike¬ve ramanen kvvîr. Di careke vvusa de bi denge pîrejineke ji vvanramanen xwe dibe:- Ez dinerim ku te vvekî dîkekî pîr sînge xwe daye tave, so¬fî?Beyî ku dîke pîr sere xwe rake, xwediye deng nas dike û diber xwe de dibe:- Zela pîrejin, de ka tu jî vvere li keleka min fena mirîşkekepîr sînge xwe bide tave.Kenekî hûr û pîr bi herduyan jî digire. Zela pîrejin te, benetüre xwe şist dike, ji pişta xwe dixuşikîne xware, li ser linganhinekî xwe ji hev vedikişîne, li keleka sofî Bengî rûdine û bipilepil dibe:- Bi nave Xwede ez ji çogan de ketim îro. Ev çi ye, gidî!Sofî Bengî li türe vve dinere û bi manedarî dibe:- De tu jî çogen xwe bişikîne û li mala xwe rûne. Çi ye, divî salî de jî hîna tür li pişta te ye ü tu diğeri!- E... ez çi bikim, sofî? Min tûrek pîvaz bir günde jorîn. Ezdibim ji xwe re bi girar û şorbe didim û tem. Çi bikim? Kumin du se çaren din jî bibira, edî tera min û ve zivistane dikir.Revvşa min dest nade, ha. Lee!... ma xema te ye! Te zarok he-102
Change language