contınuıty and change sınce the end of - Siyasal Bilgiler Fakültesi ...

Sabahattin Nal • Demokrat Parti’nin 1950-54 Dönemi Din Siyaseti • 157Yukarıda da belirtildiği gibi söz konusu tasarı, başta Bayar olmak üzereDP’nin önde gelenlerinin ağırlıklarını koymalarına karşın Genel Kurul’dan zorgeçmiştir. Bunun nedenini DP milletvekillerinin dünya görüşlerinde aramakgerekir. Bayar, 14 Mayıs 1950 seçimlerinde en fazla 240 milletvekiliçıkaracaklarını düşünürken, 418 milletvekili çıkardıklarını belirtmiştir. 12 Bumilletvekillerinden ancak 220 kadarı özenle saptanmış, geri kalanların büyükçoğunluğu dinci/gelenekçi isimlerden oluşmuştu (ŞAHİNER, 20 Kasım 1996).İşte, adı geçen tasarının yasalaşmasında güçlük çıkaran milletvekilleri bunlardı.Bu durum, aynı zamanda, DP milletvekillerinin devrimlere ve dinsel konularayaklaşım bakımından türdeş olmadıklarını da göstermektedir.Bu yasayla DP, bir yandan, kendince, gericiliğe ödün vermiyor; gerçekteise başını ağrıtacak olası bir duruma karşı önlem alıyordu. Diğer yandansaAtatürkçülüğü CHP’nin tekelinden alıyor, Atatürk’e sahip çıkıyordu.5. Din Eğitimine İlişkin Uygulamalara. Din Derslerinin İlkokullarda Program İçine Alınması1948-49 öğretim yılından itibaren, CHP’nin değişen din siyasetiçerçevesinde ilkokullara seçmeli din dersleri konuldu. Program dışı okutulan budersler, 1950-51 öğretim yılından itibarense seçmeli olmakla birlikte programadahil edildi. 1951-52 ders yılından itibaren de öğretmen okullarının ikincidevrelerinin bir ve ikinci sınıflarına haftada birer saat olmak üzere zorunlu dindersleri konuldu (BOLAY/TÜRKÖNE, 1995: 167). Bu derslere halkın büyükilgi gösterdiği görüldü. Nitekim 1949-50 öğretim yılında ilkokulların dört vebeşinci sınıflarında okuyan 414.477 öğrenciden din dersini almayanların sayısı2797 Müslüman ve 3002 gayri Müslim olmak üzere toplam 5799’du. Busayının toplam öğrenci sayısına oranı % 1 civarındaydı. 1951-52 ders yılındaise bu dersi yalnızca 3035 kişi almak istemedi. Bunların oranı ise % 0,7 idi(PARMAKSIZOĞLU, 1966: 30).Halkın din derslerine gösterdiği ilgiyi, Howard A. Reed’in gözlemleri deçarpıcı bir biçimde ortaya koymaktadır:İşte bu din dersleri, halktan bilhassa köylü vatandaşlardan derhal muazzambir alaka gördü. Halbuki daha evvel aynı köylerde, ne öğretmenlerin gayreti,ne jandarmanın dipçiği, ne de kanuni mecburiyetler birçok öğrenciyi,bahusus kız talebeleri okula sokmaya muvaffak olamamıştı. Nihayet 195312 DP'nin beklemediği kadar çok sayıda milletvekiliyle iktidara gelmesi, demokrasiyiistediğini yapma hakkını veren bir düzen olarak görmesinde etkili olmuştur(TANYOL, 1969: 9).157