contınuıty and change sınce the end of - Siyasal Bilgiler Fakültesi ...

Sabahattin Nal • Demokrat Parti’nin 1950-54 Dönemi Din Siyaseti • 153İzmir kongresinde bir DP’li, 1924 yılında son halifenin ülkeden kovulduğu gibi,İnönü’nün de kovulmasını istemişti (AYDEMİR, 1968: 56).Bu gelişmeler karşısında hükümet suskun kalmayı yeğliyor ve gericiakımların varlığını yadsıyordu. Olayların basında tepki yaratması üzerineMenderes, CHP’nin kendisini devrimlerin bekçisi ilan ederek, irtica konusunukötüye kullandığını ileri sürüyor ve “Atatürk inkılaplarının tek bekçisi Türkmilletidir, şimdiye kadar baskı altında olan dinimizi baskıdan kurtardık. İnkılapsoftalarının yaygaralarına ehemmiyet vermeyerek Ezan-ı MuhammediyeyiArapçalaştırdık.” (Cumhuriyet, 18 Mart 1951) diyerek, bir anlamda, buçevreleri cesaretlendirmeye devam ediyordu. Bu tür mesajlar gerekli yerlereulaşmakta gecikmiyordu. Örneğin Necip Fazıl Kısakürek Menderes’e hitabenşunları yazıyordu:Eğer bu iki sözü gerçekten söyledinizse;1. İnkılap softalarının yaygaralarına rağmen,2. Türkiye Müslüman bir devlettir ve Müslüman kalacaktır. Tekrarediyoruz, partinize, siyasi muhitinize, kabinenize, tezatlarınıza ve hatıragelen ve gelmeyen her şeyinize rağmen, en az ve halis tarafından azatkabul etmez köleliğimizi kabul buyurunuz (YÜCEKÖK, 1971: 90).Bu aktarılanlardan da anlaşıldığı gibi, ezan üzerindeki Arapça yasağınınkaldırılmasıyla birlikte, DP ile dinci çevreler arasında sıcak bir iletişimkurulmuş oluyordu. Dolayısıyla Arapça ezanın dinci çevrelere verilmiş önemlibir ödün olduğu söylenebilir. Ancak bu ödüncü tutum, DP’yi rahatsız edecekboyutlar ve biçimler almakta gecikmedi. Örneğin DP iktidarından önce deyaptıkları eylemlerle varlıklarını hissettiren Ticaniler, DP’nin bu ödüncütutumundan aldıkları cesaretle, eylemlerini artırmışlardı.3. Ticari Eylemleri153