9 Temmuz 2013 tarihli Dinç ve Çakır v.Türkiye başvuru

DĐNÇ ve ÇAKIR / TÜRKĐYE KARARI 19başvurulabileceğini ve bu nedenle henüz yerel yargı mercileri önünegötürülmemiş bir şikâyeti inceleyemeyeceğini hatırlatır.69. Somut davada, AĐHM, başvuranların kendisinden incelemesiniistedikleri şikâyeti, fer’i nitelikte olsa dahi, yerel yargı mercileri önünegötürmediklerini gözlemlemektedir. Başvuranların avukatı, yalnızca bir defakısaca, müvekkillerinin tutukluluğun devamına karşı 20 Temmuz 2009tarihinde yaptığı itiraz sırasında kelepçe takılmasından şikâyetçi olmuştur.Başvuranlar, iç hukuka aykırı olduğunu ileri sürdükleri halde, bu işlemiyerel yargı mercileri önüne hiçbir zaman götürmemiştir. Böylelikle,başvuranların şikâyetlerini usulüne göre yerel makamlar önünegötürdüklerini düşünmüyoruz. Dolayısıyla, bu şikâyetin, iç hukukyollarının tüketilmemiş olması nedeniyle, Sözleşme’nin 35’nci maddesinin1 ve 4’ncü fıkraları uyarınca reddedilmesi gerekmektedir.III. DĐĞER ĐHLAL ĐDDĐALARI HAKKINDA70. Başvuranlar, Sözleşme’nin 6’ncı maddesini öne sürerek, özel yetkilibir ağır ceza mahkemesi önünde yargılanmalarından şikâyet etmektedir.Başvuranlar, böyle bir mahkemenin bağımsızlığı ve tarafsızlığındanduydukları kuşkuyu dile getirmekte ve çocukların bu mahkeme önündeyargılanmalarının Birleşmiş Milletlerin çocuklar bakımından adaletyönetimine ilişkin asgari kuralları (Beijing Kuralları ) ihlal ettiğini iddiaetmektedir. Başvuran Hakkı Dinç, avukat yokluğunda polis tarafındanifadesinin alınmış olmasından şikâyetçidir.Başvuranlar, Sözleşme’nin 13’ncü maddesini ileri sürerek,tutuklanmalarına ve tutukluluk hallerinin devamına karşı başvurabileceklerietkili bir başvuru yolunun bulunmadığından şikâyet etmektedir.Başvuranlar, başarılı olma şansının düşük olduğunu ileri sürerek, itirazyolunun etkili bir yöntem olmayışından şikâyetçidir.