Download (1138Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

74ebediyenin burada öğrenildiğini ve bunlar vasıtasıyla ehli Ġslam‟a yayıldığını ifadeetmektedir. Ġslami medreselerin, Ġslami eğitimin ilerlemesinin sona ermesi, Ġslamaleminin yerinde saymasıyla sonuçlanacaktır ve öyle de oldu, demektedir. Bununlabirlikte medreseleri görmezden gelerek Avrupa‟dan taklit yoluyla getirilen yenimaarif müesseselerinden (Nizamiye Mektepleri) yetiĢmiĢ olanlarla, sadece dinieğitim veren eski medreselerden yetiĢmiĢ olanların birbirleriyle uzlaĢmalarının kolayolmadığını söylemektedir. 281Yusuf Akçura‟ya göre, milletimizin geri kalmasının sebeplerinden bir taneside eğitim ve öğretim kurumlarının ortak bir emel vermekten uzak olması vemilletimizin ortak bir emele sahip olamamasıdır. Mahalli mektepler ve medreselerlediğer mektepleri bu hususta mukayese ettiği “Emel” adlı makalesinde, Ģunları ifadeetmiĢtir:“…Hasılı mahalle mekteplerinde hiçbir Ģey öğretilmez. Mektebin Ģakirtlerineiyi terbiye verebilecek hiçbir mürebbisi yoktur. Evet, mahalle mekteplerimiz çokkusurludur. Lakin efendiler, mahalle mekteplerimizin bütün bu kusurlarıyla beraber,mühim, pek mühim bir kemalleri vardır. Mahalle mekteplerinde öteden beriyerleĢmiĢ, kökleĢmiĢ bir anane, bir fikir, bir „emel‟, bir ideal, kendiliğinden, Ģuursuz,adeta sevk-i tabii ile takip olunur. Agleb-i ihtimal (genellikle), hoca ve kalfaefendilerin böyle muayyen bir fikre hizmet ettiklerinden haberleri bile yoktur; onlar,cansız, Ģuursuz makine gibi çalıĢırlar. Fakat Ģu muhakkaktır ki, mahallemekteplerimizin cümlesi, pek cüzi bir talim, gayet nakıs bir terbiye ile beraber,muayyen bir ideale hizmet ederler. Mahalle mekteplerinin sarih, kati bir hedefi, biremeli, bir ideali vardır: Küçük çocukları Müslüman yapmak… Mahalle mektebi,Müslüman mektebidir.” Medreselerde de mahalle mekteplerinin hedefinin, idealinin,emelinin takip olunduğunu ifade etmiĢ ve “… Medreselerin de mektepler gibi idealiMüslüman yetiĢtirmektir.” demiĢtir. 282“RüĢti ve idadi mekteplerimizde, muallimin mütenakıs, mütesadim fikirlerinitanzim edecek hepsinin fevkinde vazıh ve parlak bir gaye-i emel gösterip talebeyiona doğru sevk eyleyecek muayyen ve kati bir ahlak, bir terbiye yoktur.” diyen281 Yusuf AKÇURA, “Medreselerin Islahı”, Sırat-ı Müstakim, C. 4, 79, s. 5-9, 25 ġubat 1325/7 Mart1910 (LA)282 AKÇURA, “Emel”, Türk Yurdu, s. 485-486