Download (1138Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

8Yusuf Akçura 1887 yılında Koca Mustafa PaĢa Askeri RüĢtiyesi‟neyazılmıĢtır. 17 Akçura, Koca Mustafa PaĢa Askeri RüĢtiyesi‟ne gittiği yıllarda (11-12yaĢ dönemi), Türkiye‟yi ziyaret eden veya sığınmıĢ bazı Kazanlı ailelerle görüĢmüĢ,Rusların Müslümanlara yaptıkları zulüm ve adaletsizlikleri duyarak üzülmüĢ ve hattaRuslara beddualar okumuĢtur. 18Yusuf ve annesi 1889 yılının baharında baba yurdu Kazan ülkesine seyahatetmiĢlerdir. KıĢı Kazan‟da geçirmiĢler ve 1890 yazında Ġstanbul‟a dönmüĢlerdir. 19Akçura 1892 sonbaharında Harbiye‟ye kabul edilmiĢtir. Ġkinci sınıftayken GençTürklerin fikirlerine katılmak ve hizmet ile suçlanarak tutuklanmıĢ ve cezayaçarptırılmıĢtır. Cezası bittikten sonra tahsiline devam etmiĢtir. 20Akçura kendi hayatından bahsederken Ģuurlu Türkçülüğünün HarbiyeMektebi sıralarında baĢladığını beyan etmiĢtir. Akçura‟nın baba yurduna yaptığıseyahatler ( Harbiye talebesi iken birkaç defa tekrarlanmıĢ) sırasında yol üzerindeeniĢtesi Ġsmail Gaspıralı‟yı ziyaretinde ondan feyzalmıĢ; Kazan TatarlarınınyenileĢme hareketinin öncülerinden ġehabeddin Mercani ile Alimcan Barudi‟yi veKayyum Nasıri‟yi ziyaret etmiĢtir. Amcası Ġbrahim Akçura ile onun zenginkütüphanesinde yaptığı görüĢme ve tartıĢmalar onda çok faydalı ve derin izlerbırakmıĢtır. 211897‟de Erkanı Harbiye Mülâzımî Sanisi (üsteğmen) rütbesi ile tevkifolunduğunda onunla beraber seksen dört kiĢi Fizan‟a sürülmek üzere Trablusgarb‟agönderilmiĢtir. Fakat Fizan‟a sevk için yeterli para olmadığından Ģehrin eski kalesinehapsolunmuĢlardır. Avrupa‟daki “Genç Türkler” ile Sultan arasında yapılananlaĢmayla kurtulabilmiĢlerdir ve Akçura askeri rütbesini de geri almıĢtır. 221899‟da Akçura ve iki arkadaĢı, Ahmet Ferid ve Zühtü, anlaĢarak BinbaĢıġevket Bey‟in yardımıyla Tunus‟a kaçmıĢlar ve Avrupa‟ya geçerek Paris‟eulaĢmıĢlardır. Akçura ile Ahmet Ferid “Siyasi Bilimler Serbest Okulu” na kaydolarak17 GEORGEON, a.g.e., s. 1818 Nadir DEVLET, “Yusuf Akçura‟nın Hayatı”, Ölümünün 50. Yılında Yusuf AkçuraSempozyumu, Ankara, 1987, s. 1919 TEMĠR, a.g.e., s. 17-1820 Nuri YÜCE, “Yusuf AKÇURA”, Ġslam Ansiklopedisi, C. 2, s.228-22921 TEMĠR, a.g.e., s. 2722 TEMĠR, a.g.e., s. 28