Download (1138Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

96Din, özellikle de Ġslam dini, milli birlik ve beraberliğin, toplumsalbütünleĢmenin asli unsuru olduğu gibi aynı zamanda milliyetlerin korunmasında,milliyet Ģuurunun oluĢmasında ve geliĢmesinde de önemli bir yere sahiptir.2. Milliyet ġuurunun GeliĢimi ve DinYusuf Akçura‟yı tarih, dil, iktisadi meseleler, halkçılık vb. hangi yönden elealırsak alalım hepsinin temelinde Türkçülük ve Türk milliyetçiliği ülküsününyatmakta olduğunu görürüz. Akçura‟nın öne sürdüğü ve Osmanlının öze dönüĢüolarak kabul edilebilecek olan milliyetçilik anlayıĢı, dinden uzak bir anlama sahipdeğildir. Tam aksine o, Üç Tarz-ı Siyasette ifade ettiği gibi, dini, milli duygularıpekiĢtirici ve buna hizmet eden bir araç olarak görmekteydi. 356Onun Üç Tarz-ı Siyaset‟inde ele aldığı sorunlardan biri Türk milliyetçiliği ileĠslamiyet arasındaki iliĢkiydi. Türk Milliyetçileriyle tutucu Ġslamcı çevreler arasındabir çatıĢma vardı. Türk milliyetçilerinin büyük bölümü, Kur‟an ve hadislere atıftabulunarak milliyetçiliğin Ġslamiyet‟te yeri olduğunu kanıtlamaya çalıĢıyorlardı.Müslüman ülkelerde milliyetçiliğin geliĢmesi, Ġslamiyet‟i zayıflatmaktan çok onungüçlenmesine hizmet edecekti. 357Akçura, Üç Tarz-ı Siyasette takip edilebilecek iki yol olarak ortaya koyduğuTürklük ve Ġslamlığın iç içe girdiğini ifade etmiĢ ve “…din ile milliyet arasında soyutdüĢüncelerde mevcut tezadın gerçek hayatta var olmadığını kabule mecburuz. (…)Türk cemiyetinin de diğer ġark-ı Ġslami milletleri gibi gittikçe artan bir süratle milligeliĢimini tamamlamaya çalıĢmakta olduğunu gözlem ve kabule de mecburuz”demiĢtir. 358Yusuf Akçura'nın milliyetçilik ve Ġslam dini iliĢkisi hakkındaki görüĢü ikinoktada toplanmaktadır. Birincisi: YaĢlanmıĢ ve kurumakta olan Ġslâmiyet ağacınımilliyet aĢısı yaparak ayağa kaldırmaktır. Ġkincisi: YaĢlı ağaç benzetmesinin tersinebirinci maddeye zıt olarak çocukluk devresinde bulunan Türk birliğinin sağlanması356 AKÇURA, Üç Tarz-ı Siyaset, s. 58-60357 GEORGEON, a.g.e., s. 47358 AKÇURA, “Ġkinci Öğretim Yılı BaĢında”, Siyaset ve Ġktisat, s. 87-88