â¹Ã§indekiler - Anadolu Ãniversitesi
â¹Ã§indekiler - Anadolu Ãniversitesi â¹Ã§indekiler - Anadolu Ãniversitesi
4 Pratik ‹laç Bilgisi, ‹laç fiekilleri1897 Buchner, alkol fermantasyonun temelini rapor etti.1897 Bertrand, koenzimleri keflfetti.1902 Henri, enzim kineti¤ini gelifltirdi.1903 Fisher ve Mehring taraf›ndan barbitalin bir hipnotik olarak bulundu.1909 Sörensen, enzim aktivitesi üzerine pH ‘n›n etkilerini araflt›rd›.1913 Michaelis ve Menten, enzim-substrat kompleksini kimyasal eflitli¤e çevirdi.1923 Barger ve Stedman, fizostigminin kolinesteraz inhibitörü etkisini keflfetti.1925 Keilin, hemoproteinlerin spektrofotometrik karakterizasyonlar›n› yapt›.1926 Jansen ve Donath, tiamini izole etti.1928 Fleming, penisilini keflfetti.1930 Northrop, pepsini kristalize etti.1930 Grimm ve Erlenmayer, farmasötik kimyada izosteri kavram›n› gelifltirdi.1931 Aeschlimann, neostigminin kolinesteraz› inhibe etti¤ini gösterdi.1932 Waugh ve King, askorbik asidin oksido-redüksiyon reaksiyonlar›n› ayd›nlatt›.1932 Stedman ve ark, asetil kolinesteraz› kandan izole etti.1935 Sülfonamidlerin antibakteriyel etkileri keflfedildi.1938 Gyorgy ve ark, do¤al kaynaklardan kristal pridoksini izole etti.1938 Tiselius, elektroforez ile pepsini temizleyerek ay›rmay› baflard›.1939 Bovet ve Staub taraf›ndan antihistaminikler bulundu.1940 Keilin ve Mann, karbonik anhidraz› keflfetti.1940 Penisilinin tedaviye sokulmas›...1940 Mann ve Keilin, sülfanilamidin karbonik anhidraz› inhibe etti¤in gösterdiler.1940 Link, dikumarolün vitamin K antagonisti oldu¤unu buldu.1941 Mitchell, folik asidi do¤al kaynaklardan izole etti.1943 Lidokainin lokal anastezik etkisi gösterildi.1945 Snell, pridoksal fosfat›n koenzim fonksiyonunu gösterdi.1946 Farber ve grubu, metotreksat›n lösemi tedavisinde kullan›labilece¤ini buldu.1950 Miachaelis ve Wollman, tokoferolden serbest radikal oluflumunu gösterdi.1950 Adams ve Whittaker, asetil kolinesteraz›n anyonik ve esteratik yörelerini keflfetti.1951 Total steroid sentezi gerçeklefltirildi.1951 Charpentier, nöroleptik klorpromazini buldu.1951 Cerecedo ve ark, piritiyaminin tiyaminin antagonisti oldu¤unu gösterdi.1951 Sanger ve Tuppy, insülinin aminoasit s›ralamas›n› buldu.1954Pullman ve ark, koenzim DPN ‘nin piridini 1,4-dihidropiridine redükte etti¤inigösterdi.1955 Kennedy ve Weiss, bir sitidin nükleotidinin enzim kofaktör olarak etkisini buldu.1956 Wilson, piridin-2-aldoksimetil iyodürün asetilkolinesteraz› inhibe etti¤ini buldu.1958 Kendrew ve ark, miyoglobinin yap›s›n› X-ray kristalografisiyle ayd›nlatt›.1960Malmstrom, metalo-emzimlerdeki do¤al ligandlar›n belirlenmesinde elektron paramagnetikrezonans yöntemini kulland›.1960 Sternbach, anksiyolitik olarak benzodiazepinleri keflfetti.1962Shaw, tosilfenilalaninklorometilketonu kimotripsinin aktif yörelerinin inhibitörüoldu¤unu gösterdi.
1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Tarihçesi51965 Strominger ve Tipper, sefalosporin antibiyotiklerini buldu.1968 Rifamisinin bakteriyel RNA polimerazla iliflkileri bulundu.1970 Farmakolojik reseptörlerin izolasyon giriflimleri bafllad›.1971 Levadopa antiparkinson olarak kullan›ld›.1972 Ganellin ve çal›flma grubu H 2 reseptör stimülanlar› ve blokerlerini buldu.1976 Vane ve arkadafllar› Platelet agregasyon inhibisyonunu keflfetti.1979 Ca +2 antagonistleri keflfedildi.1983 Etiyolojik kanser faktörü olarak onkojenler bulundu.Tarihsel süreç içinde, önce baz› bitkilerin tedavide kullan›ld›klar› görülmektedir.Daha sonra, enzimlerin ifllevlerinin ve yap›lar›n›n tan›mlanmas›, izolasyonlar›ve yap›lar›n›n ayd›nlat›lmas› sa¤lanm›flt›r. Bilgi düzeyi artt›kça geliflmeler birbirinikovalam›flt›r. Önceleri kullan›lan bitkisel ve hayvansal kaynaklardan etken maddelerinizolasyonu, yap›lar›n›n ayd›nlat›lmas›, sentezleri ve bunlar›n yap›lar› örnekal›narak yeni bilefliklerin sentezi gerçeklefltirilmifltir. Günümüzde ise, ilaçlar›n etkilediklerireseptörlerin yap›lar›n›n ayd›nlat›lmaya bafllanmas›, gen teknolojileriningelifltirilmesi, yani k›sacas› biyolojik sistemin yap›s› hakk›nda bilgilerin artmas› sonucu,ilaç gelifltirme çal›flmalar› rastgele olmamakta, moleküler modifikasyonlardaha bilinçli yap›lmaktad›r. Art›k, tarihi süreç içinde oldu¤u gibi kimyasal bilefliktenhareketle etkisinin saptanmas› yerine biyolojik sistem esas al›narak, ilaca do¤rubir yön takip edilmektedir.‹LAÇ ETKEN MADDES‹ KAYNAKLARI1. Do¤al kaynaklardan izolasyon: Geçen yüzy›l›n ortalar›na kadar kullan›lanilaç etken maddeleri büyük oranda do¤al kaynaklardan izolasyon yoluyla eldeedilmifllerdir.• Bitkiler: Alkaloitler, enzimler, glikozitler, polisakkaritler, steroitler, vitaminlervb.• Hayvansal ürünler: Enzimler, hormonlar, serumlar, afl›lar vb.• Mineral kaynaklar: Tuzlar.• Fermantasyon yoluyla: Amino asitler, peptitler, antibiyotikler, hormonlar,enzimler, antikorlar vb.2. Sentetik Ürünler: Günümüzde kullan›lan ilaçlar›n yaklafl›k % 70’ini olufltururlar.Kimya biliminin ve teknolojinin geliflmesiyle etkisi bilinen bileflikler örnekal›narak veya yap›-etki iliflkileri kullan›larak tasarlanan bileflikler, basit bafllang›çmaddelerinden hareketle sentezlenirler.3. Yar› sentetik ürünler: Do¤al kaynaklardan elde edilen ve sentezi zor vepahal› olan baz› maddelerden hareketle yar› sentez yoluyla elde edilen ilaç etkenmaddeleri bu grubu olufltururlar. Alkaloit bileflikleri, penisilin ve sefalosporin türevleri,steroitler vb.K‹MYASAL MADDELERDEN ‹LACA GEÇ‹fiBir kimyasal bilefli¤in ilaç etken maddesi olarak tedaviye sokulmas›, çok büyükharcamalarla çok uzun bir süreçten geçer. Çal›flmalara, 5.000 -10.000 adet kimyasalmadde ile bafllan›r. Klinik öncesi yap›lan çal›flmalarla, etkisiz ve toksik bilefliklerinay›klanmas›yla incelenecek madde say›s› 400-500’e düflürülür. Bu aflamaya gelmiflbileflikler, “yeni araflt›rma ilac›” (New Investigational Drug, NID) ad›n› al›rlar.
- Page 1 and 2: ‹çindekileriii‹çindekilerÖns
- Page 3 and 4: ‹çindekilervK‹NOLON GRUBU ANT
- Page 5 and 6: ‹çindekilerviiKendimizi S›naya
- Page 7 and 8: ‹çindekilerixÖzet .............
- Page 9 and 10: ‹çindekilerxiParçalanm›fl vey
- Page 11 and 12: ÖnsözxiiiBu kitab›n haz›rlama
- Page 13: ‹lac›n Keflfi ve Tarihçesi‹L
- Page 17 and 18: 71. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve T
- Page 19 and 20: 1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Ta
- Page 21 and 22: 1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Ta
- Page 23 and 24: 1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Ta
- Page 25 and 26: 1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Ta
- Page 27 and 28: 1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Ta
- Page 29 and 30: Genel ‹laç BilgisiG‹R‹fiBu
- Page 31 and 32: SORUS ORUD ‹KKATD‹KKAT2. SIRA
- Page 33 and 34: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi23
- Page 35 and 36: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi25
- Page 37 and 38: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi27
- Page 39 and 40: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisiru
- Page 41 and 42: SIRA S‹ZDESIRA S‹ZDEDÜfiÜNEL
- Page 43 and 44: 2. Ünite - Genel ‹laç BilgisiBi
- Page 45 and 46: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi35
- Page 47 and 48: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi37
- Page 49 and 50: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi39
- Page 51 and 52: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi41
- Page 53 and 54: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi43
- Page 55 and 56: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi45
- Page 57 and 58: 2. Ünite - Genel ‹laç Bilgisi47
- Page 59 and 60: ‹laç Etken MaddeleriG‹R‹fi
- Page 61 and 62: 3. Ünite - ‹laç Etken Maddeleri
- Page 63 and 64: 3. Ünite - ‹laç Etken Maddeleri
1. Ünite - ‹lac›n Keflfi ve Tarihçesi51965 Strominger ve Tipper, sefalosporin antibiyotiklerini buldu.1968 Rifamisinin bakteriyel RNA polimerazla iliflkileri bulundu.1970 Farmakolojik reseptörlerin izolasyon giriflimleri bafllad›.1971 Levadopa antiparkinson olarak kullan›ld›.1972 Ganellin ve çal›flma grubu H 2 reseptör stimülanlar› ve blokerlerini buldu.1976 Vane ve arkadafllar› Platelet agregasyon inhibisyonunu keflfetti.1979 Ca +2 antagonistleri keflfedildi.1983 Etiyolojik kanser faktörü olarak onkojenler bulundu.Tarihsel süreç içinde, önce baz› bitkilerin tedavide kullan›ld›klar› görülmektedir.Daha sonra, enzimlerin ifllevlerinin ve yap›lar›n›n tan›mlanmas›, izolasyonlar›ve yap›lar›n›n ayd›nlat›lmas› sa¤lanm›flt›r. Bilgi düzeyi artt›kça geliflmeler birbirinikovalam›flt›r. Önceleri kullan›lan bitkisel ve hayvansal kaynaklardan etken maddelerinizolasyonu, yap›lar›n›n ayd›nlat›lmas›, sentezleri ve bunlar›n yap›lar› örnekal›narak yeni bilefliklerin sentezi gerçeklefltirilmifltir. Günümüzde ise, ilaçlar›n etkilediklerireseptörlerin yap›lar›n›n ayd›nlat›lmaya bafllanmas›, gen teknolojileriningelifltirilmesi, yani k›sacas› biyolojik sistemin yap›s› hakk›nda bilgilerin artmas› sonucu,ilaç gelifltirme çal›flmalar› rastgele olmamakta, moleküler modifikasyonlardaha bilinçli yap›lmaktad›r. Art›k, tarihi süreç içinde oldu¤u gibi kimyasal bilefliktenhareketle etkisinin saptanmas› yerine biyolojik sistem esas al›narak, ilaca do¤rubir yön takip edilmektedir.‹LAÇ ETKEN MADDES‹ KAYNAKLARI1. Do¤al kaynaklardan izolasyon: Geçen yüzy›l›n ortalar›na kadar kullan›lanilaç etken maddeleri büyük oranda do¤al kaynaklardan izolasyon yoluyla eldeedilmifllerdir.• Bitkiler: Alkaloitler, enzimler, glikozitler, polisakkaritler, steroitler, vitaminlervb.• Hayvansal ürünler: Enzimler, hormonlar, serumlar, afl›lar vb.• Mineral kaynaklar: Tuzlar.• Fermantasyon yoluyla: Amino asitler, peptitler, antibiyotikler, hormonlar,enzimler, antikorlar vb.2. Sentetik Ürünler: Günümüzde kullan›lan ilaçlar›n yaklafl›k % 70’ini olufltururlar.Kimya biliminin ve teknolojinin geliflmesiyle etkisi bilinen bileflikler örnekal›narak veya yap›-etki iliflkileri kullan›larak tasarlanan bileflikler, basit bafllang›çmaddelerinden hareketle sentezlenirler.3. Yar› sentetik ürünler: Do¤al kaynaklardan elde edilen ve sentezi zor vepahal› olan baz› maddelerden hareketle yar› sentez yoluyla elde edilen ilaç etkenmaddeleri bu grubu olufltururlar. Alkaloit bileflikleri, penisilin ve sefalosporin türevleri,steroitler vb.K‹MYASAL MADDELERDEN ‹LACA GEÇ‹fiBir kimyasal bilefli¤in ilaç etken maddesi olarak tedaviye sokulmas›, çok büyükharcamalarla çok uzun bir süreçten geçer. Çal›flmalara, 5.000 -10.000 adet kimyasalmadde ile bafllan›r. Klinik öncesi yap›lan çal›flmalarla, etkisiz ve toksik bilefliklerinay›klanmas›yla incelenecek madde say›s› 400-500’e düflürülür. Bu aflamaya gelmiflbileflikler, “yeni araflt›rma ilac›” (New Investigational Drug, NID) ad›n› al›rlar.