Peygamberler Tarihi - Mehmet Oruç

G‹R‹fiPeygamberler, Allahü teâlâ taraf›ndan insanlar aras›ndanseçilmifl ve görevlendirilmifl, her bak›mdan güvenilen, kusursuz,günâhs›z kimseler olup insanlara, dînin hükümlerini tebli¤eden, duyuran, ö¤reten elçilerdir, habercilerdir.Peygamber, Farsça bir kelimedir. Lügatta, gönderilmifl zât vehaberci mânâs›na gelir. Nebî ve Resûl ise Arapçad›r. Türkçedeher üçü de kullan›lmaktad›r. Resûl kelimesinin ço¤ulu Rusül,Nebi’nin ço¤ulu ise Enbiyâ’d›r.Dinde inan›lacak alt› fleyden dördüncüsü, Allahü teâlân›nPeygamberlerine inanmakt›r. ‹nsanlar›, Allahü teâlân›n be¤endi¤iyola kavuflturmak, do¤ru yolu göstermek için gönderilmifllerdir.‹slâmiyette peygamber demek, yarat›l›fl›, huyu, ilmi, akl›zamân›nda bulunan bütün insanlardan üstün, k›ymetli, muhterembir adam demektir. Hiçbir kötü huyu, be¤enilmeyecek hâliyoktur. Peygamber oldu¤u bildirilmeden önce ve bildirildiktensonra, küçük ve büyük hiçbir günâh ifllemezler. Peygamber oldu¤ubildirildikten sonra, peygamber oldu¤u yay›l›ncaya, anlafl›l›ncayakadar, körlük, sa¤›rl›k ve benzeri ay›p ve kusurlar› daolmaz. Peygamberler de, di¤er insanlar gibi do¤arlar, yerler,içerler, hasta olurlar ve vefât ederler. Dünyâya ba¤l›l›klar› görünüfltedir,muhabbet üzere de¤ildir. ‹nsanl›klar› icâb›d›r. Hakîkattemeleklerden de üstündürler.Din, insanlar› saâdet-i ebediyyeye götürmek için Allahü teâlâtaraf›ndan peygamberler vas›tas› ile gösterilen yol demektir.