Peygamberler Tarihi - Mehmet Oruç

DAVUD ALEYH‹SSELÂMb›rak›p da, mahlukat›mdanherhangi birine gönülba¤larsa, bütün sebepyollar›n› keserim. Kalbini,h›rs ve içinden ç›k›lmazmeflguliyetlerle doldururum.Ömrü, dünyan›n ömrükadar da olsa, bitirip tüketemeyece¤iümitlerledoldururum.Ey Davud! Kim banadua eder de duas›n› kabuletmem? Kap›m›n, çalanaaç›lmad›¤›n› kim gördü?Mahlukat›m›n arzu ettikleriniben veririm. Onlar›nher istedi¤i, bende mevcuttur.Bütün ümitlerin yeribenim. Bana afl›k olanlar›nkalblerini, yeryüzündenazargah›m k›ld›m. Okalbleri, bana daha da yanafls›nve fazla ifltiyak (arzu)duysunlar diye, her annimetlerimi saç›yorum.Bana flükrettikleri ve beniunutup baflkalar›na meyletmedikleriiçin böyle yap›yorum.Bir an bile beniunutmas›nlar diye onlarahadsiz, hudutsuz bana kavuflmaarzusu veriyorum.Onlara ünsiyet (yak›nl›k)kap›lar›m› açt›m. Banadua etmeden istekleriniyerine getirdim. ‹zzetime,celalime yemin ederim ki,onlar› Firdevs Cenneti’nekoyup cemalimi gösterece¤im.Ben onlardan, onlarda benden raz› oluncayakadar iyiliklerimi ya¤d›-peygamberler tarihi ansiklopedisi 307