taban arazi üzerindeki deÄiÅik toprak profillerinin oluÅumu ...
taban arazi üzerindeki deÄiÅik toprak profillerinin oluÅumu ... taban arazi üzerindeki deÄiÅik toprak profillerinin oluÅumu ...
7Özus vd. (1991), Silifke ovası topraklarının oluşu, önemli özellikleri vesınıflandırılması üzerine yaptıkları çalışmada, Göksu nehrinin depozitleri yanısırayan alüviyaller üzerinde oluşmuş 6 farklı fizyografik ünite üzerinde 8 ayrı toprakserisi saptamışlardır. Bu seriler, genellikle çok kireçli (% 40-50) olup siltli, kil-tınlıtekstüre sahiptir. Saptanan toprak serilerini Toprak taksonomisine göre Xerofluvent,Halaquept, Fluvaquent, Xerochrept ve FAO-UNESCO’ya göre de Calcaric Fluvisol,Gleyic Solonchak, Chromic Cambisol olarak sınıflandırılmışlardır.2.3. Alanda Yapılmış Önceki ÇalışmalarDomunt ve Kerey (1975) tarafından Eğirdir gölü güneyinde Beydağları ile AnamosGeyik Dağı arasında kalan alanda, stratigrafik ve tektonik özellikler açısındanbirbirleriyle farklılık gösteren üç farklı birlik belirlenmiştir. Bunlardan Karacahisarbirliği içinde iki değişik Paleozoyik temel ayırtlanma, güneybatıdaki Kambriyen-Orta Kambriyen yaşlı birimlerin epimetomorfik şistlerden oluştuğu ifade edilmiştir.Kambriyen yaşlı Sarıçiçek şistleri ile kuzeydoğudaki muhtemel Devoniyen-Karbonifer yaşlı Bozburun şistlerinin önemli temel birimleri olduğu ve bu iki temelbirimle Triyas’ın tektonik bir hatla ayrıldığını belirten araştırmacılar ikincil birlikofiyolit birliğinin çeşitli yaşta kireçtaşı blokları ve radyolarit içeren, serpatinleşmişperidodit ve ultrabazik kayaçlardan oluştuğu belirlenmiştir. Üçüncül birlik olan Jura-Erken Kretase yaşlı Dulup birliğinin ofiyolitli birlik üzerine tektonik olarak oturduğuve başlıca dolomit ve kireçtaşı ile temsil edildiği öne sürülmektedir. Neojen yaşlıtortulların otokton ve allokton birlikler üzerine uyumsuz olarak geldikleri ifadeedilmektedir.Karaman (1989), Gönen-Atabey arasındaki bölgenin jeolojisini açıklamayaçalışmıştır. Yörede yer alan kayaçlar otokton ve allokton olarak iki büyük grubaayırmış ve kaya birimleri arasındaki stratigrafik ve tektonik ilişkileri aydınlatmayaçalışmıştır.Aşık (1992) tarafından Gümüşgün-Gönen-Atabey arasındaki bölgenin jeolojisini,stratigrafisini, tektoniğini ve ekonomik durumunu saptamak için bir çalışma
8yapılmıştır. Araştırma bölgesinde yer alan kaya birimleri allokton ve otoktonkonumlu olarak başlıca iki gruba ayrılmıştır. Araştırma bölgesinde yüzeylenme verenkayaçlar tortul, ultramorfik ve volkanik kayaçlar olmak üzere başlıca üç grubaayrılırlar. Bunlardan tortullara ait en yaşlı formasyonu Akdağ kireçtaşlarıoluşturmaktadır. Diğerlerini de konglomeralar ve flişler meydana getirmektedir.Akdağ kireçtaşları Jura-Alt Kretase konglomeralar Eosen ve flişler ise Oligosenyaşlıdır.Görmüş vd. (2003) tarafından eski göl çökelleri Senirce ve Bozanönü garı çevresindeüç ayrı yerden ölçülmüş ve özellikleri incelenmiştir. Senirce köyü içerisindeyüzeylenen ve SEN1 olarak isimlendirilen kesitte, eski göl çökelleri koyu sarı-grirenkli çakıllardan oluşur. % 99’ unu kireçtaşı kökenli çakıllar oluşturur. Çok azmiktarda da ofiyolit tanelerine rastlanmıştır. Bozanönü garı civarındaki ilk kesitteSEN2 olarak adlandırılmıştır ve bu eski göl çökelleri, sarımtırak ve gri renkli çakıllıve volkanoklastik düzeylerden oluşur. Bozanönü garı civarında ve SEN2 kesitine aitçökellerin alt seviyeleri ya da yanal geçişleri olan kumlu çakıllar, kumlar ve çakıllarsarımtırak ve kahverengi olarak gözlenir bu kesit de SEN3 olarak adlandırılmıştır.SEN1 ölçülü kesitte eski göl sedimanlarının toplam kalınlığı yaklaşık 10 metre,SEN2 kesitinde 20 metre, SEN3 ölçülü kesitinde 8 metre olarak ölçülmüştür. Eskigöl sedimanlarının ova çökelleri altında 50 metre ve daha fazla kalınlığa ulaştığıgörülmektedir. Ayrıca birimin 930 m kotuna ulaşan mostraları eski gölün etkialanlarının yorumlanmasında önemli bir veri olarak değerlendirilmiştirTarım toprakları çoğunlukla düz taban araziler üzerinde yer alırlar. Türkiye’nintoplam arazi varlığının % 36,1’ini oluşturan 27.699.003 ha.’lık bölümü işlenmekteolup bu arazilerin %65,6’sını oluşturan 18 181 164 ha’lık bölümü düz veya düzeyakın araziler üzerinde yer almaktadır. Bunun yanında bu arazilerin önemli kısmı databan pozisyonlarda yer almaktadır (Anonim, 1987).Başayiğit vd. (2002) tarafından yapılan Atabey ovası topraklarının etüdünde toplamtarım alanlarının %64’ü düz-düze yakın eğimde olduğu belirlenmiş ve bu tür
- Page 1 and 2: TABAN ARAZİ ÜZERİNDEKİDEĞİŞ
- Page 3 and 4: iiÖZETTABAN ARAZİ ÜZERİNDEKİ D
- Page 5 and 6: ivTEŞEKKÜRTez konumun seçiminden
- Page 7 and 8: viÇİZELGELER DİZİNİSayfaÇizel
- Page 9 and 10: 2vardır. Zira toprağın sahip old
- Page 11 and 12: 4Alüviyal topraklar akarsular tara
- Page 13: 6artan bir şekilde ince tekstüre
- Page 17 and 18: 103. MATERYAL VE METOT3.1. Materyal
- Page 19 and 20: 123.1.3. Jeolojik YapıIsparta ovas
- Page 21 and 22: 14Şekil 4. Çalışma Alanının T
- Page 23 and 24: 16Şekil 6. Landsat 7 ETM+ 6,4,1 Ba
- Page 25 and 26: 18Cg1 22-53 Yaş iken açık kahver
- Page 27 and 28: 202 Nolu ProfilÇalışma alanın o
- Page 29 and 30: 22Çizelge 4. 2 Nolu Profilin Fizik
- Page 31 and 32: 24C4 107+ Yaş iken koyu kahverengi
- Page 33 and 34: 264 Nolu ProfilBu Profil topraklar
- Page 35 and 36: 28Çizelge 8. 4 Nolu Profilin Fizik
- Page 37 and 38: 302C2 136+ Yaş iken koyu sarımsı
- Page 39 and 40: 326 Nolu ProfilDerin profilli topra
- Page 41 and 42: 34Çizelge 12. 6 Nolu Profilin Fizi
- Page 43 and 44: 363. Profil3 nolu profil A C horizo
- Page 45 and 46: 382. ProfilUzun yıllar su altında
- Page 47 and 48: 400,35 in üzerinde olmasından dol
- Page 49 and 50: 426. KAYNAKLARAkgül, M., Başayiğ
- Page 51 and 52: 44Sarı, M., 1998. Türkiye’deki
7Özus vd. (1991), Silifke ovası <strong>toprak</strong>larının oluşu, önemli özellikleri vesınıflandırılması üzerine yaptıkları çalışmada, Göksu nehrinin depozitleri yanısırayan alüviyaller üzerinde oluşmuş 6 farklı fizyografik ünite üzerinde 8 ayrı <strong>toprak</strong>serisi saptamışlardır. Bu seriler, genellikle çok kireçli (% 40-50) olup siltli, kil-tınlıtekstüre sahiptir. Saptanan <strong>toprak</strong> serilerini Toprak taksonomisine göre Xerofluvent,Halaquept, Fluvaquent, Xerochrept ve FAO-UNESCO’ya göre de Calcaric Fluvisol,Gleyic Solonchak, Chromic Cambisol olarak sınıflandırılmışlardır.2.3. Alanda Yapılmış Önceki ÇalışmalarDomunt ve Kerey (1975) tarafından Eğirdir gölü güneyinde Beydağları ile AnamosGeyik Dağı arasında kalan alanda, stratigrafik ve tektonik özellikler açısındanbirbirleriyle farklılık gösteren üç farklı birlik belirlenmiştir. Bunlardan Karacahisarbirliği içinde iki değişik Paleozoyik temel ayırtlanma, güneybatıdaki Kambriyen-Orta Kambriyen yaşlı birimlerin epimetomorfik şistlerden oluştuğu ifade edilmiştir.Kambriyen yaşlı Sarıçiçek şistleri ile kuzeydoğudaki muhtemel Devoniyen-Karbonifer yaşlı Bozburun şistlerinin önemli temel birimleri olduğu ve bu iki temelbirimle Triyas’ın tektonik bir hatla ayrıldığını belirten araştırmacılar ikincil birlikofiyolit birliğinin çeşitli yaşta kireçtaşı blokları ve radyolarit içeren, serpatinleşmişperidodit ve ultrabazik kayaçlardan oluştuğu belirlenmiştir. Üçüncül birlik olan Jura-Erken Kretase yaşlı Dulup birliğinin ofiyolitli birlik üzerine tektonik olarak oturduğuve başlıca dolomit ve kireçtaşı ile temsil edildiği öne sürülmektedir. Neojen yaşlıtortulların otokton ve allokton birlikler üzerine uyumsuz olarak geldikleri ifadeedilmektedir.Karaman (1989), Gönen-Atabey arasındaki bölgenin jeolojisini açıklamayaçalışmıştır. Yörede yer alan kayaçlar otokton ve allokton olarak iki büyük grubaayırmış ve kaya birimleri arasındaki stratigrafik ve tektonik ilişkileri aydınlatmayaçalışmıştır.Aşık (1992) tarafından Gümüşgün-Gönen-Atabey arasındaki bölgenin jeolojisini,stratigrafisini, tektoniğini ve ekonomik durumunu saptamak için bir çalışma
Change language