Kainatın Efendisi - Mehmet Oruç

Hazret-i Halid, babasının hak dine olan düşmanlığının sona ermesi ve Müslüman kardeşlerine birzarar vermemesi için ellerini kaldırıp;-Ey âlemleri yaratan Allah’ım! Babamı bu hastalıktan kaldırma! diyerek dua etti.Cenab-ı Hak, duasını kabul buyurdu. Ebu Uhayha, hasta yatağından kalkamadı.... Oğulları ve diğerMüslümanlar şerrinden kurtulmuş oldular böylece...Habeşistan’a hicretResulullah efendimizin Peygamberliğini ilan edişinin beşinci yılı... Müşriklerin işkencelerine rağmen,Müslümanların sayısı artmaya devam ediyor... Fakat müşrikler de işkencelerini günden güne artırıyor;ellerinden geleni yapıyorlar...Efendimiz, Eshabının tarihte bir benzeri az görülen dayanılmaz işkencelere uğramasına,ayaklarından iplerle develere bağlanıp, aksi istikametlere doğru çekilerek parçalatılmasına çoküzülüyordu.Bu işkencelerin, her geçen gün daha da şiddetlenmesine, merhamet dolu kalbi, tahammüledemiyordu artık...Bir gün Eshabını topladı:- Ey Eshabım! Şimdi yeryüzüne dağılınız. Allahü teâlâ, yakında sizi yine bir araya toplar!buyurdu. Onlar da;- Ya Resulallah! Nereye gidelim? diye sual ettiler.Mübarek eliyle işaret ederek, Habeş ülkesini gösterdi:İşte oraya! Habeş toprağına gidiniz! Çünkü orada, yanındakilerin hiçbirine zulmedilmeyenbir hükümdar vardır. Hem orası bir doğruluk ülkesidir. Allahü teâlâ, içinde bulunduğunuzsıkıntılardan bir çıkış ve kurtuluş yolu açıncaya kadar, siz, orada bulununuz! buyurdu.Server-i âlem efendimiz, böylece Eshabının işkencelerden kurtulmasına ve Mekkeli müşriklerekarşı mücadelesini tek başına sürdürmeye karar vermişti.Doğduğu vakit, “Ümmetim! Ümmetim!” diyen sevgili Peygamberimiz, şimdi de, Eshabınınkurtuluşu için, kendisini feda ediyordu.O’nun bu müsaadesi üzerine, Eshab-ı kiramdan bir kısmı, vatanlarından ayrılarak hicretediyorlardı!.. Fakat sevgili Peygamberimizden ayrıldıkları için, üzüntüleri de pek fazla idi.Bu ilk hicrete katılanlar arasında:Hazret-i Osman ve hanımı hazret-i Rukayye binti Resulullah, Ebu Huzeyfe ile hanımı Sehle bintiSüheyl, Zübeyr bin Avvam, Mus’ab bin Umeyr, Abdurrahman bin Avf, Ebu Seleme bin Abdülesed ilehanımı, Ümmü Seleme, Hatib bin Amr, Amir bir Rebia ve hanımı Leyla binti Ebi Hasme, Osman binMaz’un, Ebu Sebre bin Ebi Rühm ile hanımı Ümmü Gülsüm binti Süheyl, Süheyl bin Beyda, Abdullah binMes’ud “radıyallahü anhüm” vardı.Peygamber efendimiz, hazret-i Osman için;“Şüphesiz ki, Osman, Lut peygamberden sonra zevcesiyle birlikte hicret eden ilk kimsedir”buyurdu.Eshab-ı kiramın bir kısmı binekli, bir kısmı yaya olarak, gizlice Mekke’den ayrıldılar. Tüccarlaraücretini vererek, gemilerle Kızıldeniz’den Habeşistan sahiline ulaştılar.Müşrikler bunu haber alıp, peşlerine düştülerse de, gayretleri boşa gidip, perişan bir şekilde geridöndüler.Habeş hükümdarı Necaşi, Müslümanlara iyi davrandı. Ülkesine yerleştirdi. Eshab-ı kiram,Habeşistan için;“Biz burada iyi bir komşuluk ve himaye gördük. Dinimize dokunulmadı, incitilmedik.Hoşlanmadığımız bir söz de duymadık. Huzur içinde, Allahü teâlâya ibadet ettik” dediler.Müşrikler, hicret eden Eshab-ı kiramın, Habeşistan’a sığınmalarından endişelenip, telaşa kapıldılar.Krala hediyeler gönderip sığınanları geri vermesini istediler. Fakat gayretleri boşa çıktı...Hz. Hamza’nın iman etmesiİslâmiyetin sesi, her geçen gün kulaktan kulağa yayılıyor... Ötelere daha ötelere ulaşıyor... Bu hal,Kureyşli müşrikleri çıldırtıyor... Bütün gayretlerine rağmen, İslâmiyet’in yayılmasına mani olamıyorlardı.Bir gün, Peygamber efendimiz, Safa Tepesi’nde müşrikleri imana davet etti. Kâfir olan bir cinniputun içine girdi ve sevgili Peygamberimiz için uygun olmayan sözler sarfetti. Fahr-i âlem efendimizüzüldü... Başka bir gün, kendisi görünmeyen bir şahıs, Peygamber efendimize selam vererek;“Ya Resulallah! Kâfir olan bir cinni sizin için münasib olmayan şeyler söylemiş. Ben, onu bulupöldürdüm. Arzu buyurup, yarın Safa Tepesi’ne teşrif eder misiniz? Siz yine onları İslâmiyete davetedersiniz. Ben de o putun içine girip, sizi medhedici sözler söylerim” dedi.Sevgili Peygamberimiz, ertesi günü oraya gidip, müşrikleri tekrar imana davet ettiler. Ebu Cehil de