Kainatın Efendisi - Mehmet Oruç

Resulullahın Peygamberliğinin ilk zamanlarında Mekke’de Resulullaha, Kureyş müşriklerinden Velidbin Mugire, As bin Vail, Haris bin Kays, Esved bin Yagus, Esved bin Muttalib, eziyet ve alay hususundadiğerlerinden ileride olduklarından, Hakk’ın emriyle Cebrail aleyhisselam: “Muhakkak biz seninle alayeden o müstehzirlere kafiyiz (onları helak ederiz.) Onlar, o kimselerdir ki, Allah ile beraber başkailah tanırlar. Onlar yakında (başlarına gelecek akıbeti) bileceklerdir” ayetlerini getirdi.Cebrail aleyhiselam, bunların zararlarını, kötülüklerini senden def etmek ile emir olundum, buyurup;Velid’in ayağına, ikincinin topuğuna, üçüncünün burnuna, dördüncünün başına, beşincinin gözlerine işaretetti.Allah’ın kudreti ile Velid’in ayağına bir ok dolaştı. Kibirinden eğilip atmağa utandı. Ayağına battı,siyatik oldu. As’ın topuğuna diken battı, tulum gibi şişti. Haris’in burnundan kanlar, irinler aktı.Birinci Esved bir ağaç altında sağ salim otururken, birden başını devamlı ağaca vurdu. İkinci Esvedkör oldu ve hepsi de helak oldular. As’la Mugire’nin herbiri, “Beni, Muhammed’in ilahı öldürdü” diye feryadede ede can verdikleri kitaplarda yazılıdır.* * *Esma binti Mervan, Beni Ümeyye bin Zeydden idi. Resulullaha devamlı sıkıntı verir, zulmeder veher yerde Müslümanların aleyhinde konuşurdu. Resulullah efendimiz Bedir savaşına gittiği sırada omel’un İslâmiyeti kötüleyen şiirler söylemişti. Ümeyr bin Adi el-Hutami, ama olması sebebi ile savaşagidemeyip, Medinede kalmışdı. Onun bu şiirlerini işitti. “Resulullah Medineye dönünce Esma binti Mervanıöldüreceğim” diye Allah için ahd etti. Resulullah Medineye döndükten sonra Umeyr, bir gece yarısı Esmabinti Mervanın evine gidip, içeri girdi. Öldürüp çıktı.Sabah namazını Resulullah ile kıldı. Resulullah ona bakıp: “Ey Ümeyr! Ahdini yerine getirdinmi? buyurdu. “Evet ya Resulallah” dedi. Resulullah mübarek yüzünü Eshab-ı kiramdan tarafa çevirdi ve“Allahü teâlânın ve Resulünün gaibden yardımına çalışan bir kimse görmek isterseniz, Ümeyr binAdiye bakınız” buyurdu.Hazret-i Ömer “Gecesini ibadetle geçiren bu âmâ mı?” dedi. Resulullah “Amâ deme ki o görür”buyurdu.* * *Kabbas bin Eşyan el-Kenani şöyle anlatmıştır:Bedir savaşında müşrikler tarafında idim. Bizim askerlerimizin herbirinin nereye baksamkaçıştıklarını görünce, içimden,savaşdan ancak kadınlar kaçar dedim. Fakat ben de kaçıp Mekkeyedöndüm.Bir müddet sonra gönlüme İslâmiyetin merakı düştü. Medineye varınca, Resulullahın neredeolduğunu sordum. İşte mescidin gölgesinde eshabı ile oturuyor diyerek gösterdiler. Yaklaşıp selam verdimve eshabı arasında Onu bildim.Bana, “Ey Kabbas! Sen Bedir savaşında ben böyle bir iş görmedim. Savaştan ancak kadınlarkaçar diyen kimse değil misin?” buyurdu.Bunun üzerine ben şehadet getirip Müslüman oldum.“O Cehennem ehlindendir,”Eshab-ı kiram arasında Kuzman adında bir kimse vardı. Eshab-ı kiram Uhud savaşına gidince oMedinede kalıp savaşa katılmamışdı. Kadınlar senin bizden farkın yok deyince utanarak, gidip savaşakatıldı.Müşriklerle şiddetle ve çok gayret göstererek savaşıyordu. Onun bu halini Resulullaha haberverdiler. “O Cehennem ehlindendir,” buyurdu. Eshab-ı kiram hayret ettiler. Kuzman kendi kendinekaçmaktan ölmek yeğdir diyordu.O kadar savaşdı ki müşriklerden yedi kişi öldürdü. Kendisi de birçok yerinden yaralandı. Eshab-ıkiramdan bazıları onu savaş sırasında yaralı halde görüp, “Şehidlik sana afiyet olsun ey Kuzman!” dediler.Bunun üzerine Kuzman şöyle dedi: “Yemin ederim ki ben din için savaşmıyorum. Kureyşin bizegalib gelerek hurma bahçelerimizi harab etmelerinden korkduğum için savaşıyorum” dedi!Yaraları ona o kadar acı veriyordu ki, kılıcını göğsüne dayayıp kendini öldürdü. Resulullah,Kuzmanın gerçek halini açıklayıp, “Şehadet ederim ki, ben Allahü teâlânın Resulüyüm” buyurdu.Bundan sonra Eshab-ı kirama dönüp “Allahü teâlâ bu dini facir kimselerle de elbette kuvvetlendirir”buyurdu.* * *Uhud savaşında İslâm ordusunun zor anlar yaşadığı sırada müşriklerden Übeyy bin Halef bir atabinmiş, Resulullaha doğru sürüyordu, “Bugün eğer sen sağ kalırsan, ben sağ kalmayayım” diye hücumediyordu.Süheyl bin Hanifin elinde kırık bir mızrak vardı. Resulullah kırık mızrağı alıp, onunla Übeyy binHalefin koltuğunun altından vurdu. O anda Übeyy bin Halef atını geri çevirip kaçtı. Kavminin arasına