Kainatın Efendisi - Mehmet Oruç

Yine Kur’an-ı kerimde mealen şöyle buyurulmaktadır: “O kendiliğinden konuşmamaktadır.O’nun sözleri, O’na bir vahiy ile bildirilmekte, öğretilmektedir.” (Necm suresi: 3, 4)Resulullah efendimizin geleceğini haber veren rüyalar, işaretler görüldü. Efendimiz, Peygamberliğiniispat için mucizeler gösterdi.Abdülmuttalib’in rüyasıSevgili Peygamberimizin dedesi Abdülmuttalib bir rüyasını şöyle anlatır:Evimde uyurken, bir rü’ya gördüm ve çok korkdum. Ta’biri için Kureyşin kahinine gittim veanlatmaya başladım: Yerden göklere yükselen bir ağaç gördüm. Dalları doğu ve batıya ulaşıyordu. Oağaçdan daha parlak bir nur görmedim. Güneşten yetmiş def’a parlak idi. Arablar ve acemler ona doğrusecde ediyordu. Ağacın büyüklüğü, nuru ve yüksekliği gittikce artıyorduBazan gözden kayboluyor, bazan açığa çıkıyordu. Kureyş kabilesinden bir kısmı bu ağacındallarına sarılıyordu. Bir kısmı ise o ağacı kesmeye çalışıyordu. Onun gibisini hiç görmediğim güzel yüzlübir genç, gelip ağacı kesmek isteyenlere engel oluyordu.Bir kısmının arkasından tutup çekiyor, bir kısmının da gözüne ışık salıyordu. Ben o ağacdannasibimi almak için elimi uzattım ve oradaki gence, “Bu nur kimlere nasib olur?” dedim.“Senden önce bu ağacın dallarına yapışanlar nasiplenirler” dedi. Sonra korku ile uyandım. Benbunları kahine anlatınca, kahinin rengi değişdi, “Eğer sen bu rü’yayı gerçekten görmüşsen, seninneslinden bir oğul gelecek, doğudan batıya kadar heryere hakim olacak, bütün insanlar ona itaatedecekdir” dedi.Sonra Abdülmuttalibin yanında bulunan oğlu Ebu Talibe bakıp,”O sen olmayasın?” dedi. Resulullahzuhur edince, Ebu Talib bu hadiseyi devamlı anlatırdı ve o ağaç “Ebul Kasım Muhammed-ül-Emindir”derdiEbu Talibe, öyleyse neden iman etmiyorsun, dediklerinde, “ayıblanmakdan korkuyorum” diye cevabverirdi.“İbret alınacak şey çoktur!”Resulullah efendimizin peygamberliğini müjdeleyenlerden biri de Kus bin Sa’de-tül Ebadi’dir.Bir defasında Resulullahın huzuruna, Iyad kabilesinden bir heyet geldi. Onlara, “Hanginiz Kus binSa’deye ulaşmıştır ve onu ?” diye sordu.“Ya Resulallah, hepimiz onu biliriz” dediler. “Hali nice oldu?”diye sorunca da vefat etti, dediler.Bunun üzerine Resulullah efendimiz buyurdu ki:“Sanki dün gece gibi hatırlıyorum. Ukaz panayırında bir kızıl tüylü deve üzerine binip va’azeylerdi. Hoş nasihatlar yapar, Hak Sübhanehü ve teâlânın bir olduğunu ve Ona iman etmeyeçağırırdı. Birçok beytler okudu.”Bu sırada bir kişi, “Ya Resulallah, ben o beytleri Kus bin Sa’de’den işitmiştim. Müsaade edersenizkuyayım” dedi. Resulullah efendimiz, “Şiir güzeli güzel, çirkini de çirkin olan bir sözdür” buyurdu veizin verdi.O kimse Kus bin Sa’denin şöyle söylediğini işittim, diyerek şiiri okudu. Şiirin ma’nası şöyledir:“Önce gelip geçenlerde bize ibret alacak şey çoktur. Ölüm ırmağının girecek yerleri var ama,çıkacak yeri yoktur. Büyük küçük hep göçüp gidiyor. Giden geri gelmiyor. Katiyyetle anladım ki, herkesinbaşına gelen benim de başıma gelecek, ben de öleceğim.”* * *Ensardan biri Resulullah efendimizin huzurunda kalkıp şöyle anlattı: Devemi kaybetmiştim. Aramakiçin dağlara ve sahralara çıktım. Akşam oldu. Gece karanlığında bir korkulu yerde kaldım. Sabaha yakınbir ses işitdim, şöyle diyordu:Ey karanlıklarda karar kılıp kalmış kimse,Şüphesiz, Allah bir Nebi gönderdi Haremde.O, Beni Haşimden, vefalı, kerem sahibi,Cennetlerin ebediliğini müjdeledi.Bunları işitince, ne kadar etrafıma baktıysam da sesin sahibini göremedim ve şöyle dedim:Ey karanlıklardan bana seslenen kimse,Bu sıkıntılı zamanda hoş geldin bize.Allahü teâlâ hidayet versin sana,Söylediğini iyice açıklasana.Ben böyle deyince, ansızın yine şöyle diyen bir ses işittim:“Nur zahir oldu, açığa çıktı. Allahü teâlâ Muhammed aleyhisselamı Peygamber olarak ve her