K - Türkiye Diyanet Vakfı

1. Şâhit/ŞehîtBu ve diğer ayetlerde zikredilen (48/8, 2/143, 22/78)Hz. Peygamber’in “şahit olma” vasfıyla ilgili olarak birçoktefsirde “İnsanların dünyada yaptıklarına, O’nunahirette yapacağı şahitlik” anlamı verilmiştir. Bazı ayetlerdegerçekten bu durum anlatılmaktaysa da (4/41,16/89) yukarıdaki ayette sözü edilen Rasûlullah’ın “şahitoluşu”, dünya ile ilgilidir ve kendisine risaletin verilmesiylebirlikte, hâl ile tebliğ niteliğinde icra ettiğiönemli bir misyondur. Buna göre, “şahit olma”, hemenrisaletin akabinde, (73/15) müjdeleme ve uyarmagörevlerinden de önce gelen ve insanların Allah’a veRasulü’ne inanmalarında büyük rolü olan bir durumdur.Buna biz tutarlılık da diyebiliriz.Buna göre O, bir Rasul olarak, hakkın, vahyinşahididir, tanığıdır. O, risalet öncesi ve sonrası örnekşahsiyetiyle, bizatihî ilahî mesajın, risaletin en büyükdelilidir. Şahit olarak göndermenin anlamı, dünyadaonlar için hem söz, hem de eylem ile hakka işaretetmesidir. Hz. Peygamber, bütün insanlara sunmaküzere görevlendirildiği şeyleri, önce kendi nefsindeuygulayarak göstermeli, çevresindeki insanlaraörnek ve model olmalıdır. O’nun karakter ve davranışları,davetinde ne kadar samimi olduğuna şehadetetmelidir.2. MüjdeciHz. Peygamber’in şahitlik vasfından sonra zikredilenbir vasfı da, müjdeci oluşudur. (25/56, 10/12, 48/8,35/24, 11/3, 5/19, 17/105, 34/28)Birçok ayette Hz. Peygamber, inanıp dürüst iş yapanlara,müminlere, sabredenlere, mütevazilere, iyilikseverkimselere Allah’ın çeşitli mükafatlarını müjdelemekleemrolunmuştur.Şüphesiz, insanlara ümit aşılama, onlara aşk, şevkve heyecan bahşederek motive etme gibi önemli birçokyönü olan müjdeleme, Hz. Peygamber’in hembizzat yaptığı, hem de ashabına emir buyurduklarıönemli bir yöntemdir:“Müjdeleyin, nefret ettirmeyin, kolaylaştırın, zorlaştırmayın!”1İnsanlara güler yüzle, tatlı sözle, yapıcı bir üslupla,teşvik ederek, iyiyi, güzeli, mükafatı göstererek anlatabilmek,eşyaya olumlu bakabilmek, “müjdeleme” şeklindekigörevini ve bunun arkasındaki ahlâki yönünüifade etmektedir.3. UyarıcıHz. Peygamber’in risalet misyonunda,önemli görevlerinin başında“inzâr” yani uyarma vazifesigelmektedir. (25/56, 10/12, 48/8,35/24, 11/3, 5/19, 17/105, 34/28)O, insanları avutan değil, akibetlerikonusunda uyaran, uyandıran birelçidir.Başlangıçta sadece yakın akrabalarınayönelik olan bu uyarmagörevi, bilahare bütün Mekke’ye veçevresine, nihayet Kur’an’ın ulaştığıherkese yöneltilmiş, böylece Hz.Peygamber, insanları Kur’an ve azabgünü ile uyarmıştır.İbn Abbas’ın anlattığına görebu ayetler inince Hz. Peygamberbirgün Safa Tepesi’ne çıkıp bütünKureyş’e seslenir:- “Ne dersiniz, size şu dağın arkasında(sizinle savaşmak üzeredüşman) atlılar bekliyor diyehaber versem, bana inanır mısınız?”Onlar:- “Evet, zira biz senden hiç yalanişitmedik” derler. Bunun üzerineO:- “Öyleyse haberiniz olsun ki ben,şiddetli azap öncesinde size gönderilmişbir uyarıcıyım. Allahbana en yakın akrabalarımıuyarmamı emretti. Bilin ki“Allah’tan başka hiçbir tanrı yoktur”demeniz dışında benim sizene dünyada bir menfaatim, nede ahirette bir nasibim dokunur!”buyurur. 2Yine Hz. Peygamber bu misyonunu,şu nefis teşbih ve temsiliyleşöyle anlatır:“Benim ve Allah’ın beni gönderdiğimisyonun misali, bir toplumagelip ‘Ben çıplak uyarıcıyım, düşmanordusunu gözlerimle gördüm. Derhalkaçın! Kaçın!” diyen kimsenin misa-< 48TÜRKİYE DİYANET VAKFI HABER BÜLTENİwww.diyanetvakfi.org.tr