Download (6Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

ivÖN SÖZTürk milleti, geçmişi milattan önceki yüzyıllara dayanan ve varlığını yirmibirinci yüzyıla kadar devam ettirmiş büyük milletlerden biridir. Bu uzun tarihsürecinde Türkler, Ortaasya’dan Anadolu’ya ve diğer coğrafyalara yayılmış,yayılırken de diğer milletlerle kültür alış verişinde bulunmuştur. Bu kültür alış verişi,Türk kültürünü zenginleştirmiştir.Türk kültürünün ve onun taşıyıcısı olan Türk Edebiyatı’nın, aslına en çokbağlı kalan, Orta Asya’dan günümüze kadar aşırı bir değişime uğramadan gelen koluise Halk Edebiyatı’dır. Halk Edebiyatı, halkın kullandığı sâde dille asırlar boyumasallar, efsâneler, fıkralar, destanlar, halk hikayeleri, atasözleri, deyimler vb.ürünler ortaya çıkarmıştır. Halk Edebiyatı’nın bir kolu olan Âşık Edebiyatı’nı vücûdagetiren âşıklar da her zaman halktan kişiler olmuş ve halkın anlayacağı aşk, tabiat,sevgi, din ve tasavvuf gibi konuları yalın bir Türkçeyle terennüm etmişlerdir. AhmetYesevîler, Yunus Emreler, Karacaoğlanlar, Âşık Ömerler, Erzurumlu Emrahlar,Gevheriler, Âşık Veyseller, halk edebiyatının âşıklık silsilesini devam ettirmişlerdir.İşte bu silsilenin yirmi birinci yüzyıldaki bir halkası da Afyon-Emirdağlı ÂşıkYoksul Derviş’tir (Şemsettin Kubat).Çalışmamıza konu olan, Âşık Yoksul Derviş’in, sayıları bini aşkın şiirleriniokurken bazen Yunus’u, bazen Karacaoğlan’ı, bazen de Âşık Veysel’i okur gibiolduk, çünkü Âşığımız da o geleneğin bir halkasıdır.Âşık Yoksul Derviş’in şiirlerinde öncelikle engin bir insan sevgisi vardır,aynı Yunus Emre gibi. Zâten Âşığımız, Yunus Emre’den çok etkilenmiş, yedincikitabının adını da “Yunusça Şiirler” koymuştur.“Âşık Yoksul Derviş’in Şiirlerinde Dinî-Tasavvûfî Unsurlar” adlı buçalışmamızla, Âşık Edebiyatı’nın yaşayan temsilcilerinden olan Şemsettin Kubat’ınşiirlerinde geçen dinî ve tasavvûfî unsurları bulup açıklamayı hedefledik.Çalışmamız; ön söz, giriş, on ana bölüm, kaynakça ve özgeçmişten oluştu.