Download (6Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

14şiiri herkesin benimsemesi lazım. Şiirlerimi yazarken çok titiz davrandım. Bir kişidahi beğenmese yırtıp atıyordum. Ailemiz çok hoş karşıladı.Hatta ailemizden bir yığın şiir yazanlar oldu ve çok saz alıp çalanlar oldu.Aşağı yukarı üç oğlum da çalar. Öğretmen oğlum daha güzel çalar ve beste yapar.Benim şiirlerimin on tanesini besteledi. Ailemin halk âşıklığına karşı saygısı vardır.”Görüldüğü gibi saz çalıp söyleme konusunda ailesinden büyük destek görenÂşık, şiir yazarken belli bir mekâna ve zamana önem verip vermediği sorusuna ise şuşekilde cevap verir:“Zaten belirli bir mekân ne de zamanımız var. İlham duygusu öyle bir şey ki,bir an meselesi. Mesela, tarlaya işe giderken ilham geliyor. Bunu yazmaya ya dabunu söylemeye teybin yok, yazacağım bir şey yok. Zaten halk âşıklarının genelidemeyelim de bizim gibi kişiler bu yönden kaybediyorlar. Tam o anda oturupyazacakları imkânları yok. Tam o anda teybi alacakları zamanları yok. Bizim birkaybetme sebebimiz de, irticaili söylememiz, dolmaca yani. Mesela, 1966 'da KöseKamil denen öğretmen beni Emir Dede'ye götürdü. İlle bir çal söyle dedi. O zamanda bizim köylü Avrupa'ya akın etmişti. Avrupa acısı vardı. Garip Köyüm diye diyebaşladım söylemeye. Şimdi o türküyü hiç unutmuyorum. Çünkü yazılanların bazısıunutulmaz. Mutlaka çok etkilenmişsindir bir şeyden. Onu çalıp söylemişsindir, Onuunutmazsın”Yoksul Derviş, şiir yazarken hangi konuları tercih ettiğini şöyle ifade ediyor:“Daha çok şiir yazarken en çok dikkat ettiğim nokta insan sevgisi. Yani nekadar şiir yazarsam yazayım insan sevgisine dayanamıyorum. Çünkü Yunus diyor ki:“Aksakallı bir hocaHiç bilmez ki hal niceEmek vermesin haccaBir gönül yıkar ise”Mevlâna Hazretleri diyor ki:“Kâbe bünyad-ı halilü'l-azarasGönül bünyad-ı celilü'l-ekberes”