Download (6Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

210YEDİNCİ BÖLÜMTASAVVUFÎ TERİMLER VE TASAVVUFÎ ŞAHSİYETLERA- TASAVVUFÎ TERİMLER1- DERVİŞ, DERGÂHDerviş, Allah’tan başka şeyleri kalbinden çıkarıp bütün azasıyla İslâm dinîninemir ve yasaklarına uyan, dünya malına gönül bağlamayan kimse.Dergâh, tasavvuf mektebi, tasavvufta yetişmiş ve yetiştirebilen evliya zatlartarafından, talebelere, tasavvuf, İslâm ahlâkı ve diğer dinî ilimlerin ve zamanın fenilimlerinin okutulduğu yer. 1242/19/6, 3/8/1, 3/43/4, 4/10/4, 4/17/3, 4/6/1,4/9/5, 4/10/3, 4/55/3, 4/94/2,4/96/4, 4/5/7, 4/49/7, 4/35/2, 5/53/3, 5/50/2, 5/75/4, 6/13/8, 7/76/1,Âşık, dergâhı şu manalarda kullanır:“Bu dergahı övenleriz” (Ali dergâhını, Ali’ye bağlılık) 4/35/2“Dergahına getir beni” (Mansur’un) 5/75/4“Tuttum dergahına nazı niyazım” (Abdülkadir Geylani’ye kavuşmak için duaeder.) 4/49/7Kubat, kendini derviş olarak görür. Öz eleştiri yapar. Dervişliğin gerekleriniyapamadığını belirtir.“Dergah için ölmek bu mudur bize” 4/5/7Yoksul Derviş, şiirlerinde dervişlerin nasıl insanlar olduklarını dile getirir.Onlar Allah katında ulu, değerli kişilerdir. Bu sebeple onlara saygı göstermekgerekir. Bedduaları alınmamalıdır. Onlar hakkında kötü söz söyleyenler onlarılayıkıyla tanımayanlardır.“Tekkelerdeki dervişler” 7/76/1“Dervişlerin yüz üstüne süründü" 4/96/4124 APAK-YAVUZ, a.g.e., s.83.