Download (6Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

157“Görmen cehennem narını” (Ali ve Muhammet aşkına) 6/13/7Âşık, Kerbela’da katliam yapanlara beddua ederken cehennemden bahseder.“Yedi tamusundan çıkmasın canı” 1/22/10“Cehennem tamundan çıkmasın inşallah” 1/23/2Ç- DİĞER İTİKADÎ MEFHUMLAR1- CİN:Gözle görülmez, latif cisimlerden ibret bir varlık. Cinler ruhani varlıklar olupateşten yaratılmışlardır. Onlar da tıpkı insanlar gibi Allah'a kulluk ilegörevlendirilmişlerdir. Cinlerin de Müslüman ve kâfir olanları, iyi ve kötüleri vardır.Şeytan da cin taifesindendir. Bunların dişilerine peri denir. Eskiden delilik, insanvücuduna cinlerin hâkim olması diye bilinirdi. Bütün varlıkların bir cini vardı. Bu cinkoruyucu cin olarak bilinir ki bunlara huddâm (hizmet edenler) denilmiştir.Kur'an-ı Kerim'de cinlerden geniş şekilde söz edilmiştir.Eski inançlara göre büyü ve sihir konusunda cinlerden istifade edilirdi.Cinlerin insana hizmet edebilecekleri üzerine birçok risaleler yazılmıştır. Hatta cin veperilerle evlenenlerin varlıkları bile ileri sürülmüştür. İns (insan) kelimesi ile dahaçok kullanılır. Kelimenin çoğulu candır. 99(1/10/7, 6/21/39, 9/52/4, 11/23/1, 11/23/1)Yoksul Derviş, cinleri belirgin bir özelliği ile ortaya koymadan, insanlar gibibir varlık olarak ele almış ve genellikle “ins ü cin” şeklinde insanlarla beraberkullanmıştır. Bu iki kelimeyi birlikte kullanması kâinattaki bütün herkesi kastetmişolmasındandır.“İns ü cini ah u feryat ettiler” (Kerbela vakası) 1/10/7“Ciniler melekler huri derildi” (Kerbela vakası) 9/52/4, 11/23/1“İns ü cini huri cennet gılmanı” (Hz. Ali’nin doğumu) 6/21/3999 PALA, a.g.e., s.102.