Download (6Mb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

3Dörtyol İstanbul’un orda okudum,Hemi fabrikada kumaş dokudum,Yoksul Derviş velhasılı yok oldum,Hayatımı özetleyim kısacık. (Gönülden Sesler 1)Şiirin birinci dörtlüğünde de görüldüğü gibi Yoksul Derviş, beş çocukbabasıdır. Âşık, şiirinde askere gidişini, doğum tarihini, İstanbul’da kalışını ve tekrarKaracalar’a dönüşünü güzel bir üslûpla anlatmaktadır.B- ÖĞRENİMİ1940’lı, 1950’li, yıllarda köylerde okuma yazmayı öğreten, eğitmen denileneğitimciler vardı, Karacalar Köyü’nde de durum böyledir, Eğitmen Kâmil Hocahalka okuma-yazma öğretiyordu. Yine bu yıllarda okula gönderme mecburiyetiolmadığından kız çocuklarının okula gönderilmediği gibi, bazı aileler de erkekçocuklar da evdeki işlere yardımcı olacakları gerekçesiyle okula gönderilmiyordu.Bir gün Eğitmen Kâmil, Âşığımızın babasına “Artık Şemsettin’in yaşı büyüdü. Benonu okula alacağım.” der. Bunun üzerine Âşığımızın babası “Hoca, öbürü okuyor.Bunu da elimden alırsan ben yalnız kalırım.” deyip, Âşığımızı okula gitmektenalıkoyar.Kısaca Şemsettin Kubat, ağabeyinin okuyor olması ve kız kardeşlerininbabasına yardım edemeyeceği gerekçesiyle okula gönderilmez. Fakat babası,Şemsettin’e eski yazıyı öğretmiştir. Âşığımız daha sonra Karacalar’da bulunanHasan Hoca ve Hafız Mustafa’dan Kur’ân dersi almaya başlar. Ardından Karacalar’ayakın olan Vaysal Köyü’nden Namık Şener Hoca’da okumaya başlar. EmirdağKur’ân Kursu’nda Namık Hoca’dan ders alır. Kısa bir süre sonra bu kurs kapatılır.Kursun kapatılmasıyla Âşığımız öğrenim konusunda kendini yeterli hissetmeyip,tıpkı yeni yazı okuyan talebelerin aldığı diploma gibi bir belge almayı kafasınakoymuştur. Henüz 13 yaşında iken bu derece ileriyi düşünen Âşığımız, babasındanhabersiz Emirdağ’dan kaçar ama beş parasız kalır. Dede yadigârı bir Kur’an’ı satarve kendisine yol parası edinir. Eskişehir’den İstanbul’a gidecek olan kara trene kaçakolarak biner. Parasızlığa, açlığa okuma uğruna dayanır. Tren, İstanbul’a yaklaştığı