İstanbul Barosu İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku 2011 Yılı Toplantıları

İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku 2011 Yılı Toplantıları25Bu tablo karşısında asıl olan grev hak ve özgürlüğü müdür, yoksa yasakve erteleme midir? Bu konuda karar vermek, gerçekten kolay değildir.Anayasa’nın çizdiği çerçeve böyle olunca, yasadan bundan daha iyi bir düzenlemebeklemek de anlamsızdır. Gerçi Toplu İş Sözleşmesi Grev ve LokavtKanunu ile ilgili inceleme, biraz da bilinçli olarak bu yazının kapsamıdışında tutulmuştur. Bu konu ayrı bir uzmanlık ve teknik bilgi gerektirir.Ancak bu bağlamda bir noktanın altını çizmek, dar kapsamda da olsa, greveilişkin anayasal güvence bakımından önemlidir. Kanun, bir Avrupa ülkesiningrev uygulamalarıyla bağdaşmayacak ölçüde ayrıntılı bir toplu görüşme veona bağlı bir grev prosedürü öngörmektedir. Bu prosedür, tek tek ele alındığındaanayasaya aykırı görülmeyebilir. Ancak bu ayrıntılı prosedürün birbütün olarak, grev hak ve özgürlüğünün kullanılmasını ölçüsüz bir biçimdezorlaştırdığı kuşkusuzdur. Grevin etkili olması, kolay uygulanması ile orantılıdır.Yasadaki prosedüre aykırı her davranışın ceza tehdidi altında tutulmasıayrı bir anayasal sorun oluşturmaktadır. Yasada ceza hükümlerinin sayısıon maddeyi bulmakta bu maddelerdeki fıkraların toplam sayısı yirmi altıyaulaşmaktadır. Yalnızca bu tespit bile, grev hakkının kullanılmasını önemliölçüde caydıran bir sorundur. Böyle bir düzenlemede grev özgürlüğündensöz etmek aşırı bir iyimserlik olur. Grev için öngörülen istisnalar, yasaklamave ertelemeler ise, grev özgürlüğünün alanı ile neredeyse eşdeğerdedir.Konuya giriş bölümünde de belirttiğimiz gibi, sosyal devlet ilkesi, ancak“kendi kendine yardım” ilkesiyle ve onun anahtar kavramı olan grevli, toplusözleşmeli sendikal hak ve özgürlüklerle yaşama geçebilir. Bu özgürlüklerinyeterli olmadığı bir ortamda çoğulcu demokrasi de eksik kalır. Buna koşutolarak, sosyal eşitliğe yönelik yarım ağız düzenlemeler de çoğunlukçu yönetimeğilimini örten bir işlev üstlenmiş olur.Prof. Dr. Necmi YÜZBAŞIOĞLU- Sayın Fazıl Sağlam Hocamız gerçektentam süresi içersinde konuyu tamamladı.Her zaman olduğu gibi bir kuyumcu hassasiyetiyle 2010’da Anayasa'da sosyalhaklarla ilgili yapılan değişikliklerin aslında bir göz boyama, bir makyaj,bir dolgu maddesi olduğu yönündeki yorum, eleştiri ve değerlendirmelerinidinledik hep beraber. Şimdi ben de bunlara büyük oranda katılıyorum,katılmamak mümkün değil. Gerçekten bunun bir asıl amacının yargıyı siyasallaştırmakolduğunu hepimiz biliyoruz ve teslim ediyoruz. Özellikle çocukhaklarıyla ilgili olumlu gibi görülen, Sayın Fazıl Sağlam Hocamız dabunun anayasal düzeye çıkmış olması önemli bir güvencedir dedi, ama ÇocukHakları Sözleşmesi zaten 90. maddeye göre kanunların üstünde bir yeralıyor ve çok daha kapsamlı; yani bu hüküm olsa ne olur, olmasa ne olurdu?Bu bizi bağlıyor esasen, eğer uluslararası sözleşmelere kendimizi bağlıhissediyorsak, ki etmemiz gerekir. Bu aynı zamanda bir Anayasa buyruğu.