ZİYA GÖKAL

derlerdi ki^Gün Han'ın müşiri ve veziri ve mühürü idi. Birgün, Gün Han eydür: Oğuz ulu padişah idi ve yeryüzününmemleketlerin tutub çokluk emval ve hazain ve mevâşî vetavar hâsıl edib cümlesin size ki,oğlanları kodı ve size dahiHak Teâlâ lütfü ve tevfiki birle dörder oğullar verdi. Bundanolsun ki,bu oğlanlar mal ve mülkden ötürü birbirleri ilemuhasamat ve düşmanlık ve münazaat edeler. Maslahatoldur ki,Oğuz vasiyeti mucibince her birinin mansıbı ve yoluve töresi ve adı ve lâkabı alahaddihı muayyen ve mukarrerola. Ve herbirinin bir nişanı ve damgası ola ki, Yarlığ vehazinelerini yılkı davarlarını anunla nişan ve damga edeler.Ta hiç biri ile mücadele ve inad edebilmeyeler. Ve herbirininoğlanları ve oğul oğlanları ve boyları zaman döndükçe kendüadlu adını ve lâkabını ve yolu ve töresin bileler. Eyitdi ki,mademki yollu yolun bileler devletleri kaim olub dünyada veahirette iyi ad kazanalar dedi. Ve andan sonraki altıoğlanlara Boz-Ok ve Uç-Ok lâkab muayyen olmuştu. GünHan bu sözü gayet beğendi. Yengi Kent'lû (Yeni Kent'ii) Irkı!Hoca onun tertibine meşgul oldu. Ve Çertnüm sağ kolu vesol kolu anlara mahsus olub herbirine Yengi ad ve tamgamuayyen ve mukarrer etti. Ve her boy'a canavar-ı mahsusettiler ki, anların Ongunu ola. Ve bu lâfzın iştikakı"Oynuk"dandır ki ol zamanın Türkçesince kutlulukdur. Şöyleki/'Oynuk bulsun" derlermiş yâni "Kutlu olsun" demektir.Ve adat ve töre oldur ki,her canavar ki,bir büyük ongunu olaçün anı tefe'ül çün mübarekliğe muân etmişlerdir. Ana kastetmiyeler ve incitmeyeler ve onun etin yemiyeler bu zamanadeğin ol mâna mukarrerdir. Ve ol boylardan her kavim kenduongununun bilürlerki„Oğuz böyle eytdiki her vakifki şeylanve huvan döşene ve toy ve düğün ve demek ola ve aşüleşdireler. Davarın hangi endamı ve sünüğü her büyük neola ta her vilâyet ve her makamdaki olalar toy ve aş vaktindeher birinün hissesi malûm ola ve aşçün birbirlerile niza' vegönül komak etmiyeler ve ol yirmi dört boyun adları ki,asıldaanların adıdır. Ve her kabile ve şube o adla şöhretbulmuştur. Ve ol ad ol kavme alem olmuştur. Meşruh vemufassal yazılub ve her birinin damga ve ongunu ve etdensünüğü herbirine mahsus olmuştur, altında sebt olunurşöyle ki idrâki fehimlere âsân ola."62