Ey, gÃƒÂ¼nahlarla kirlenmiÃ…ÂŸ kimseleri hemen ... - Yeni ÃƒÂœmit

More documents

Recommendations

Info

içindedir ki, sanki bu mübarek kütle, semada programlanmışda, daha sonra bulunduğu yere resmedilmiş gibibir görünüm arz etmektedir. Evet, hem en derin göklerdendaha derin “Kubbe-i Hadrâ”, hem çevresinde onukucaklayan o sırlı arsa, hem de tabiat kitabının o “Buk’ayıMübareke”yi teşkil eden satır ve sahifeleri; âdeta titizlikleseçilmiş, mükemmel bir şekilde yerli yerine yerleştirilmişçesinebu maddî-mânevî pek çok şeyin halîtası,göklerin ve yerin âdeta birleşik noktası gibi bir görünümsergilemektedir. Az buçuk o mekânın Sahibine açık bulunanruhlar –O Sahibe canlarımız kurban olsun– başlarınıo iklime uzatınca kendilerini gök ehliyle iç içe sanırlar. Birde âşıkların has bahçesi sayılan “Muvâcehe”ye varınca,kendilerini, o makama yakışır ve ora ile uyuşur o kadartemiz çehre ve o çehrelerden buğu buğu yükselen enginbir heyecan içinde hissederler ki, zaman zaman kalbleriduracak hâle gelir. Aslında orada o sekteyi yaşayanlarınsayısı hiç de az değildir.Muvâcehe, âşıklar için her zaman bir liman ve birrampa vazifesi görür. Oraya ulaşan her âşık gönül, oradanâdeta denizlerin enginliklerine ya da göklerin derinliklerineaçılıyor gibi bir büyülü zaman koridorunagirer.. girer de o mübarek buk’anın o masumlardan masumhâlini ve sevimli görünümünü bir şiir gibi dinler, birkevser gibi yudumlar ve her saniye ayrı bir zevk banyosuyapar.Muvâcehe’de zaman o kadar aydınlık, o kadar gönülalıcı ve o kadar hülyalara açıktır ki, oraya ulaşan saygılı birgönül, Asr-ı Saadet’te yaşıyormuşçasına, Nebî’nin o temizlerdentemiz çehresini ve vahye açık sinesinin heyecanlarınıduyar gibi olur.. gök kapılarının gıcırtılarını, Cibril’in kanatçırpışları içinde, Kur’ân’ın tok sesini muhatapların heyecanlıtavırları arasında duyar ve kendini bir kutlu çağınbereket sağanakları arasında sırılsıklam hisseder; eder debu umumî armoniye o da gözyaşlarıyla katılır.. ve o günekadar gönlüne sinmiş Ravza duygusunun, daha bir derinceher yanını kuşatması karşısında oracıkta eriyip merkadeakmayı düşünür.Aslında, orada görülüp duyulan her şey çok içlidir.Orada mekân, mekîn her şey mutlaka insana bir şeylerfısıldar durur. Âşıkların ağlama ve inlemelerinin yanında,mekânın o tali’li ama suskun sütunları; Muvâcehe’nin hüzünlüfakat mütebessim hâli; iki adım ötede parmaklıklararasından hayallerimize doğan mübarek merkadin –hâşâ–metâf-ı kudsiyânın, pürvefâ bir mihmandar edâsıyla gönülgözlerimize tebessümler yağdırması o kadar sıcak ve tesirlidirki, içlerinde bu mahrem muameleyi duyan her gönülölümsüzlüğe erdiğini sanır. Hatta o melekler güzergâhınıböyle bir gönülle duyup bu gözle temâşâ edenler için sankiorada canlı-cansız hiçbir şey yokmuş da, sadece mehâbettelevvünlü bir sessizlik ve ziyaret heyecanıyla umumî birbekleyiş varmış gibi, o makama adımlarını atar-atmazkendilerini oranın tesirinde bulur ve onu dinlemeye koyulurlar..o da onlara kendi usûlünü, kendi sükûtunu meşkediyor gibi, onların duygu dünyalarına, o güne kadar aslayaşamamış oldukları en bâkir hisleri aşılar ve ruhlarına ellitürlü çağrışım menfezi aralar.Ravza’nın bağrında insan her zaman, gözlere çarpanve gönülleri saran bir büyüyle karşılaşır. Hislerinde, düşüncelerindebir başka âlemin esintilerini duyar.. gönlününderinliklerinde hayalî kapılardan geçer.. en mahremiklimlerde dolaşır ve arzın minberinin dibinde Hak beyanıylaşekillenen o ezelî hutbeyi hem de Hatîbinin ağzındandinliyor gibi dinler ve O’na ümmet olmanın mutluluğuylayerlere kapanır.Böyle bir duyuş ve seziş, böyle bir zevk ve heyecanelbette bir inanç, bir kanaat, bir teveccüh ve derince birsezinin birleşmesinden meydana gelmektedir. O inanç, okanaat, o teveccüh ve o seziyi yakalayanlar için PeygamberKöyü, Mescid-i Nebevî, âşıklar durağı Muvâceheneler söyler neler söyler..! Evet, konsantrasyonunu tamamlamışziyaretçiler için Ravza, orada insanların hisve heyecanlarının çok üstünde kendine has hâli, içlisükûtu, vakarlı görünümü ve ledünnî derinliğiyle ötelerehep var olma zevkinin şiirini söyler.. göklerdeki korodanmûsıkîler dinletir ve yürekten kendisine yönelenlerin gönüllerinekorlar salar ve herkese bir aşk u vuslat demiyaşatır. Sonra da yine o derin sessizliğine gömülür ve sizivuslat otağında hüzünlü bir yalnızlık melâline terk eder..terk eder de, o dakikaya kadar sanki size hiç esrar perdesiaralamamış gibi o kadîm bikrinin iffetine bürünür..bürünür ama, gönüllerinize ikinci çağrının dâvetiyesinibırakmayı da ihmal etmez.*Bu yazı Sızıntı dergisinin Nisan 1998 tarihli 231.sayısından alınmıştır.4
YENi ÜMiTProf. Dr. Suat YILDIRIM *Nisan / Mayıs / Haziran - 2009 / 84İlk asırlardan günümüze, seviyeli-seviyesiz tercüme türünden bir kısım çevirilerinyanında bir hayli de meâl ve tefsir yazıldı.. şu anda da yazılıyor.. bundan sonra dayazılmaya devam edecektir. Biz, Kur'ân ruhunun seslendirilmesi ve ilahi maksatlarınanlaşılması adına gösterilen bütün samimi gayretleri alkışladık ve alkışlıyoruz.ELMALILI’NIN MEALi VEYASAHiPSiZLiĞiN MEALi 1Büyük müfessir merhum Elmalılı MuhammedHamdi Yazır’ın Kur’ân-ı Kerîm Meali’nin çoksayıda basımları yapıldı. Şahsen bunlardan on ikifarklı yayınevi tarafından yayınlanan baskıları tespit ettim.Muhtemelen haberdar olmadıklarım da bulunmaktadır.Ne var ki bunlardan sadece bir basımı, 2 eserin aynısıdır.Diğerleri, hazırlayan zâtlar tarafından sadeleştirilmiştir.Bu durumda, âdeta basımlar adedince farklı sayılabilecekmetinler ortaya çıkmıştır. Geniş okuyucu kitlesi bundanhaberdar değildir. Bunlardan herhangi bir basımı okuyan,Elmalılı'nın mealini okuduğunu zannediyor. Okuyucularınbir kısmı değiştirildiğini bilse de, bunun muteber tek sadeleştirmeolduğunu düşünüyor. Oysa farklı Elmalılı neşirlerininaslî (orijinal) metinle ve diğer her bir meal metniylearalarındaki fark, neredeyse farklı yazarlar tarafından yapılmışmealler arasındaki fark kadar fazladır. Bunun başlıcasebebi şu olsa gerektir: Metni sadeleştiren her yazar, niçinneşrettiğinin gerekçesini teşkil etmesi için, kendisine göreyeni bir metin sunma ihtiyacı duymaktadır. Belki telif haklarımülâhazası da söz konusu olmaktadır. Bu da aynı eserinon birinci, on ikinci ilh. şeklini ortaya çıkarmaktadır.Bu tuhaflığa dikkat çeken fikir ve kalem erbabının olduğunugörmediğim için, bir tefsir profesörü olarak, konu üzerindedurmayı bir sorumluluk bildim; Allah’a karşı, ilimemanetine karşı, merhum müfessirimize karşı ve nihayetiyi niyetli okuyucu kitlemize karşı bir sorumluluk!Her şeyden önce şunu düşünmemiz lâzım: Merhummüfessirimiz mealini müstakil bir eser olarak mı kalemealdı, yoksa tefsirinin bir parçası olarak mı yazdı? Acizanekanaatimce o, bağımsız olarak yayınlanıp okunmak üzeredeğil, tefsiriyle beraber okunacağını düşünerek hazırlamıştır.Bu kanaatimi oluşturan sebepler şunlardır:Evvelen: Bunu, meal hakkında tefsirinin önsözündeyazdıklarından çıkarmak mümkündür. 3Saniyen: Mealinde sık sık kırık cümle, devrik cümlekullanır. Nitekim eseri sadeleştirenlerin -bu kullanılışları,alışılmış Türkçe yazı üslûbuna pek uygun görmediklerinden-böyle cümleleri yeniden kurduklarını görüyoruz.Salisen: Zaman zaman Türkçe'de kullanılmayan kelimelerkullandığını, Kur’ân’ın aslındaki tabirleri aynen aktardığını,böylece ancak tefsir sayesinde anlaşılabilecek terimlerkullandığını veya anlaşılması pek zor, mücmel (çokkısa) bir çeviri yapıp bıraktığını görüyoruz (Az sonra mealindenyapacağımız bazı iktibaslar, aynı zamanda bu hususada örnek teşkil etmektedir). İşte bütün bunlar müfessirimizin,mealini tefsiriyle birlikte okunmak mülâhazasıylayazdığını göstermektedir.Merhum’un meali böyle yazmasında, tefsirini ve mealiniyazdığı senelerde “Türkçe Kur’ân” iddialarının tesiriolmuş mudur? Bizce bu ihtimal söz konusu olabilir. Zîrâo dönemde bazı ünlü hâfızların Türkçe tercümeler tilâvetetme denemelerini biliyoruz. Ama bu ihtimal bir tarafa,şimdiki vâkıa karşısında her birimiz kendimize düşengörevi yerine getirme mecburiyetindeyiz. Yayıncılarımızmealin aslını neşretmek isterlerse, bunu yapabilirler. Zîrâbu, bizzat müellifinin kaleminden çıkmıştır ve yayınlamaktafayda görenler pek tabiî olarak böylece neşredebilirler.Ama mealin mealini hazırlatıp yayınlamanın ciddibir gerekçesi yoktur. Öyle anlaşılıyor ki yayıncılar, aslının5
Page 2 and 3: YENi ÜMiTTemmuz Nisan / Mayıs / A
Page 6 and 7: anlaşılmasını problemli gördü
Page 8 and 9: YENi ÜMiTProf. Dr. Muhit MERT *Nis
Page 10 and 11: zail olacağına ve zulüm ile âb
Page 16 and 17: manlar; sıddîklar da, hayâl, tas
Page 18: YENi ÜMiTBilal ÜNSAL *Nisan / May
Page 21 and 22: Osmanlının son dönemlerinde eği
Page 23 and 24: Allah dostlarının, Cenab-ı Allah
Page 25 and 26: yorum.’ Bir de baktım ki, o zât
Page 27 and 28: önemli bir mesaj iletmekte, diğer
Page 29 and 30: Mekkî âyetlerin ayırıcı muhtev
Page 31 and 32: Bu resmî kayıtlara göre 1456-154
Page 33 and 34: cektir. Ancak mukarada tahvili Tür
Page 35 and 36: E F E S L E RBir GeceOndört asır
Page 37 and 38: talim etmek üzere bir rahmet olara
Page 39 and 40: ibadeti, maddeden mâneviye, Yüce
Page 41 and 42: gün bu tarz üzere devam ediyor. 7
Page 43 and 44: YENi ÜMiTOsman KARYAĞDI *Nisan /
Page 45 and 46: Üstad’ın ifadesiyle Nurların b
Page 47 and 48: Lezzetleri tahrib edip acılaştır
Page 49 and 50: ütün insanları öldürme, bir in
Page 51 and 52: urnunu, kulağını kesilmesini) ya
Page 53 and 54: türlü mücadelelerinde böyle bir
Page 55 and 56:
siledir. Geçmiş milletler arasın
Page 57 and 58:
tün engelliler diğer insanların
Page 59 and 60:
günlük hayatlarında düstur edin
Page 61 and 62:
Muaviye adlı bir kadının evindek
Page 63 and 64:
irlikte omuz omuza mücadele ettikt
Page 65 and 66:
İbadet ve TaatıKendisindeki sekî
Page 67 and 68:
YENİ ÜMİTNisan / Mayıs / Hazira
show all

Ey, gÃƒÂ¼nahlarla kirlenmiÃ…ÂŸ kimseleri hemen ... - Yeni ÃƒÂœmit

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?