Anne ile çocuğu arasındaki gizemli bağ Evlat hayali kuranlar için tüp ...

30CANIM ANNEMSekiz çocukannesi Dr.GülhanýmBayrak.geçirir, ateþleri cok zor duþerdi. Bazen hastaneyegötürmek zorunda kaldýðýmýz olurdu.Onlarý o hâlde görmek beni çok üzüyordu.Evde tüm müdahaleleri yaptýktan sonra soluðubaþka bir doktorda alýyorduk. Ýnsan bir noktadansonra hekim deðil, anne oluyor. Saðlýklýdüþünemiyor. Hele bir seferinde Feyza yineateþlenmiþ, kötüleþince bakýcýsý hastaneyegötürmüþ. Beni aradýlar. Oraya tek baþýma gidemeyecekkadar panikledim. Uzun yýllar santraldekigörevli ‘evden arýyorlar’ dediðindeiçimden bir þey kopardý. Biri mi hastalandýacaba derdim.”Ýnsan biyolojik ve psikolojik açýdan karmaþýkbir varlýk. Maddi ihtiyaçlarý olduðu kadarmanevi gereksinimleri de var. Özellikle bebeklik,çocukluk ve yaþlýlýk döneminde sevgi, ilgiihtiyacý dorukta. Peki, yavrularýyla kýsýtlý zamandilimlerinde birlikte olan doktorlaronlarýn manevi ihtiyaçlarýný nasýl gideriyor?“ÇOCUKLARIMIN SEKÝZÝNE DE YETEBÝLÝYORUM”Þu anda 25, 24, 22, 18, 16, 12, 10 ve 7 yaþýndadört kýz, dört de oðlan çocuðu sahibi Dr.Gülhaným Bayrak evlatlarýný týpký annesi, babaannesigibi büyüttüðünü ve onlara her açýdanyetebildiðini düþünüyor: “Bence þekillendirilmiþya da önceden tasarlanmýþ sevgi gösterisindençok, ilkel sevgiye ihtiyaçlarý var çocuklarýn.Kapýdan girip ‘Yavrucum nasýlsýn? Bugünokul nasýldý?’ demekten çok ‘gel bakayým birtane’ deyip sýmsýký onu sarmaktýr, varlýðýmý,sevgimi ona hissettirmektir. Ýþimi iþte býrakýyorum.Geri kalan zamaným çocuklarýma ait. Onlara‘gerçekten’ yardým edebilecek en yakýn kiþibenimdir, bilirler. Bu iliþkimiz açýsýndan çokönemli. Ben çocuklarýma ah vah yapan bir annedeðilim, realistim. Öyle romantik iliþkilerimizyok aslýnda. Onlar da benim gibiler.”FOTOÐRAF: ÝSA ÞÝMÞEKDr. Hafize Haným ise yaþý ilerledikçe bu konuyakaderci bakmaya baþlamýþ: “Bazý þeylervar ki yaþanmasý gerekiyor. Hayatta her þeyikontrol edemiyoruz. Anne hastalanýyor, vefatediyor ya da hiç annesini görmemiþ çocuklarvar yurtlarda. Þükrediyorum hâlimize. Bellikalýplara baðlý kalmaya gerek yok. Çocuðunuzsizin sevginizden eminse bebekken olmasa bileileride sizi anlayacaktýr. ‘Annem-babam beniseviyor’ diye düþünüyorsa zaman konusutelafi edilebiliyor.” 6, 4 ve 1 yaþýnda, üç erkekçocuk annesi Dr. Esin’in de sýkýntýsý vakit:“Onlara yetemediðimi düþündüðüm zamanlaroldu tabii. Çocuklarla hep beraber aðladýðýmýzgünleri hatýrlýyorum mesela. Küçücükler daha.Keþke bana her biriyle ayrý ayrý ilgilenebileceðimbir zaman dilimi hediye edilse.”Doktor anneler, bu iki önemli vasfý üzerlerindebulundurmanýn bazen kolaylýklarýný bazende güçlüklerini yaþýyorlar. Gerçi her hâlükârdakârlý çýkan hastalarý oluyor. Çünkü çocukdoktorlarý, hastalanan evladý için kaygýlananannenin neler hissettiðini, düþündüðünü,muhtemel sorularýný tahmin edebiliyor. Ya dagöz muayenesi yaparken bir çocuða nasýl yaklaþacaðýnýçok iyi biliyor. Fakat çocuklarý hastalandýðýndada normal annelere göre daha fazlakaygýlanýyor, basit bir problemin altýnda baþkasýkýntýlar arýyorlar. Bu süreç de moral bozuponlarý üzmeye yetiyor da artýyor bile. Buncayoðunluk, yorgunluk, sürekli bir yerlere yetiþmekaygýsý, günlük ev iþleri derken doktorlarýnbaþlarýný kaþýyacak vakitleri yok. Bundan dolayýonlara biraz da çekinerek ‘Hiç boþ vaktinizoluyor mu?’ diyoruz. Önce gülümsüyorlar. ‘Bize24 saat yetmiyor ki’ dercesine. Ama ruh vebedensel saðlýklarýný korumak için kendilerineaz da olsa vakit ayýrmaya çalýþýyorlarmýþ. Ortakaktiviteleri ise kitap okumak. Bazen kendialanlarýyla alakalý bazen de alan dýþý. 8 çocukluolmasýna karþýn kendine muhakkak zamanayýrdýðýný söyleyen Dr. Gülhaným, tam bir kitapkurdu. Hastanede, evde küçük boþluklarda,akþamlarý bir saat ve gece 3-5 arasý okuyacaðýdört farklý kategoride kitaplarý var. Onu buhayatta rahatlatan tek þey ise gece sadece kendinefesinin sesini duyarak okumak, okumak…Hemde yerli ve yabancý edebiyat eleþtirileri,tezler, yazar hayatlarý. Emekli olduktansonra yapacaklarý da þimdiden belli: “Binlercekitap okumak.” Sohbetimiz biterken doktorannelere kritik bir soru soruyoruz: “Çocuklarýnýzýnda doktor olmasýný ister misiniz?” Cevap,dolaylý da olsa ‘hayýr’…