İslam Ahlakı - Mehmet Oruç

Üstünlük son nefeste belli olur 21.8.2002Tekebbür etmek, büyüklenmek haramdır. Tekebbür, Allahü teâlânın bir sıfatıdır. Kibriyasıfatı, ona mahsûstur. İnsan, nefsini ne kadar aşağılarsa, Allahü teâlâ indinde kıymeti o kadaryükselir. Kendine kıymet verenin, Allahü teâlâ katında kıymeti olmaz.Alimler, Allah dostları Allahü teâlâdan çok korkarlardı. Kendilerinde kibir ve ucb gibi kötühuylar hiç yoktu. Küçüklere, fâsıklara ve fâcirlere karşı da kibrli olmamalıdır. Yalnız, tekebbürsâhibine karşı tekebbür etmek lâzımdır.Bir âlim, câhili görünce, bu, bilmediği için günah işliyor. Ben ise, bilerek işliyorum,demelidir. Bir âlimi görünce, bu benden daha çok biliyor ve ilminin hakkını veriyor. İhlâs ile amelyapıyor. Ben böyle değilm, demelidir. Kendinden daha yaşlı bir kimseyi görünce, bu bendendaha çok ibâdet etti, demelidir.Gençleri görünce, bunların günahı az, benim günahlarım çok demelidir. Kendiyaşındakileri görünce, günahlarımı biliyorum, onun ne yaptığını bilmiyorum. Bilinen kötülükleritahkîr etmek lâzımdır, demelidir. Bir bid’at sâhibini veya kâfiri görünce, insanın hâli son nefesdebelli olur. Acaba benim hâlim ne olacak, demeli, bunlara da tekebbür etmemelidir.Fakat, bunları sevmemelidir. Hele, küfürü, bid’ati yaymağa uğraşan “Dinde Reformcular”Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” sünnetine düşmandırlar. Sünnetin nûrlarınısöndürmeğe ve bid’ati, dalâleti yaymağa ve Ehl-i sünnet âlimlerini kötülemeğe ve âyet-ikerîmelere ve hadis-i şeriflere yanlış manalar vererek, İslâmiyeti içerden yıkmağaçalışmaktadırlar.Dünyada ve âhırette saadete kavuşmak için, tek çârenin, Ehl-i sünnet âlimlerininkitaplarında gösterilen yoldur. Bu saadeti, kurtuluş yolunu insanlığa tanıtmağa uğraşmalıyız.Bid’at sâhibleri, mezhebsizler, her çeşit islâm düşmanları, Ehli sünnet kitaplarınının yayılmasınıistemiyorlar, şeytanca iftirâlar yapıyorlar.Bu yıkıcıları, bölücüleri de sevmemelidir. Fakat, insanın kendi günahlarını unutmaması veezelde kendi hakkında nasıl takdîr olunduğunu ve son nefesinin nasıl olacağını düşünmesilâzımdır. Âhırette kimin kimden üstün olacağı, dünyada kesin olarak bilinemez. Çok din adamı,kâfir olarak can vermiştir. Çok kâfirlere de iman ile can vermek nasîb olmuşdur. Son nefesinnasıl olacağını söylemek, gaybı bilmek olur. Onun için, kimseye tekebbür etmek câiz değildir.İbadetin ihlasla yapılanı kıymetli 22.8.2002Çok kimse, yaptığı ibadeti ile kibirlenir, kendini başkalarından üstün görür. Halbukiibadetin çok olması kıymetli ibadet yaptığını göstermez. İbâdetin kıymetli olması şartlarabağlıdır..Bunun için, kimse ibâdetine güvenmemelidir. Çok ibâdet yaptığı için tekebbüretmemelidir. İbâdetin kabûl olması için, niyetin hâlis olması, yani yalnız Allahü teâlânın rızâsıiçin yapılması lâzımdır. Bu ihlâsı elde etmek kolay değildir. Nefsi temizlemek takvâ ile olur.Takvâ, haramlardan sakınmak demekdir. Nefsi temizlenmeyen kimsenin ibâdetlerini ihlâs ileyapması çok güçtür.Bazıları da babaları ile dedeleri ile kibirlenir. Babaları ile, dedeleri ile övünmek vetekebbür etmek, câhillik ve ahmaklıktır. Kabil, Âdem aleyhisselâmın oğlu idi. Kenan, Nûhaleyhisselâmın üç oğlundan biridir. Diğer ismi Yâmdır. Kardeşi Yâfes din âlimi idi. Bu iseküfürden kurtulamadı. Babalarının Peygamber olması, bunlarıküfürden kurtarmadı. İnsanınövündüğü dedeleri, bir avuç toprak oldu. Toprak ile övünmek akla uygun olur mu? Onların sâliholmaları ile övünmemeli. Onlar gibi sâlih olmağa, onların yolunda bulunmağa çalışmalıdır.Kadınların çoğu da, güzellikleri ile tekebbür eder. Hâlbuki güzellik, insanda kalıcı değildir,çabuk gider. İnsana mülk olmaz. Âriyyet olan şeyle tekebbür etmek, ahmaklıkdır. Zâhiringüzelliği, kalbin güzelliği ile, yani iyi huyla birlikde olunca kıymetlidir.Kalbin temizliği de, Resûlullahın sünnetine uymakla belli olur. İnsanın kalbine, rûhuna,ahlâkına kıymet verilmezse, insanın hayvandan farkı olmaz. Hatta hayvanlardan aşağı olur.Pislikle dolu, bozulan, parçalanan bir makina olur. Her zaman beslenmesi, temizlenmesi, ta’mîredilmesi lâzım gelen harâb bir makinaya benzer. Böyle kimseye tekebbür etmek yakışır mı?Bunun ancak tevazu göstermesi lâzım olur.Genç ve kuvvetli olmakla tekebbür etmek de, câhilliktir. Hayvanların mekanik ve hisorganlarındaki kuvvetleri, insanlardan katkat fazladır. Hayvanların insanlara tekebbür etmesilâzım olur. Hep kuvvetli kalacağını, hastalığa, tehlikeye, kazaya yakalanmıyacağını kim iddiâedebilir? Gençliğinden, gücünden, kuvvetinden, hatta hareketinden, solumasından ayrılmayankimse görülmüş müdür? Böyle geçici olan, devamı çok kısa olan ve hayvanlarla ortaklaşabulunan şeylerle tekebbür etmek akla uygun olur mu?