İslam Ahlakı - Mehmet Oruç

His organları ile anlaşılamıyan, hesap ile ulaşılamıyan şeylerde akıl yürütmek ve aklınyanıldığı şeylere inanmak, insanı bu hastalığa sürükler. Her Müslümanın (i’tikâdda mezheb)in ikiimâmından birine, yani (Mâtürîdî) veya (Eş’arî) mezhebine tâbi’ olması lâzımdır. Bu iki imâmdanbirini taklîd etmek, insanı bu hastalıkdan kurtarır. Çünkü, (Ehl-i sünnet) âlimleri, aklın ermediğibilgilerde, yalnız Kur’ân-ı kerîme ve hadis-i şeriflere uymuşlar, akllarını yalnız bu ikisininmanalarını arayıp bulmakda ve anlamakda kullanmışlardır. Bu manaları, Eshâb-ı kirâmdan,Onlar da, Resûlullahdan öğrenmişler ve öğrendiklerini kitaplarına yazmışlardır.Kur’ân-ı kerîmde ve hadis-i şeriflerde açıkca bildirilmiş olan birşeye inanmıyan veyaşübhe eden (Kâfir) yani Allahın düşmanı olur. Açık olarak bildirilmemiş, şübheli olan emirlereyanlış mana vermek (Bid’at) olur. Kur’ândan, hadîsden yanlış mana çıkarana (Bid’at sâhibi)denir.Kendi anladıklarına, düşüncelerine Kur’ân, hadîs diyene (Zındık) denir. Bu yanlışanladığına inanan, bid’at sâhibi olur. Böyle şey olmaz, aklım kabûl etmez derse, kâfir olur. Birharama mubah diyen kimse, bir âyete veya hadis-i şerife dayanarak söyliyorsa, kâfir olmaz,bid’at sâhibi olur.Ebû Bekir ile Ömerin hilâfete seçilmeleri haklı değildi demek bid’atdir. Hilâfete hakları yokidi demek küfürdür. Hanefî mezhebinin âlimleri, i’tikâdda, Ebû Mansûr Mâtürîdî hazretlerine tâbi’olmuşlardır. Mâlikî, şâfi’î ve hanbelî mezheblerinin âlimleri, i’tikâdda, Ebül-Hasen Eş’arî “rahimehullahüteâlâ” hazretlerine tâbi’ olmuşlardır.Bu iki mezhebin esâsda ayrılıkları yoktur. Her ikisi de, hak yoldadır. Muhammed Hâdimîhazretleri Bid’at sâhiblerinin muhakkak Cehenneme gidecekleri kitaplarında uzun yazmaktadır.Amelde, ibadetlerde dört mezhebden birine uymıyan Ehl-i sünnetten ayrılır. Ehl-isünnetten ayrılanın da sapık veya kâfir olacağı S. Ahmet Tahtavi hazretlerinin Dürr-ül-muhtarhaşiyesinde yazılıdır. Abdülgani Nablüsi hazretleri de, “Bugün dört mezhebden başkasınauymak caiz değildir. Kur'an-ı kerimin manasını öğrenmek isteyen, Ehl-i sünnet âlimlerinin kelam,fıkıh ve ahlâk kitaplarını okumalıdır!” buyuruyor.Övülmeyi sevme hastalığı 28.7.2002İnsanın övülmeyi sevmesi, kötü huylardandır. Kalb hastalığıdır. Bunun sebepi, insanınkendini beğenmesi, yüksek, iyi sanmasıdır. Övülmek, böyle kimseye tatlı gelir. Bunun üstünlük,iyilik olmadığını, olsa da, geçici olduğunu düşünmelidir.İnsanın, kendini sevmesi, nefsin hevâsına, şehvetlerine, isteklerine, lezzetlerine tâbi’olması da kötü huylardandır.. Bunun kötü olduğu, âyet-i kerîmelerde açıkca bildirilmişdir. Nefsinarzûlarının, insanı Allah yolundan sapdırıcı oldukları, Kur’ân-ı kerîmde haber verilmişdir. Çünkünefs, dâimâ Allahü teâlâyı inkâr, Ona inâd, isyân etmek ister. Her işde, nefsin arzûlarına uymak,nefse tapınmak olur.Nefsine uyan, küfüre veya bid’at sâhibi olmağa yahut fıska yani haram işlemeğe başlar.Ebû Bekr Tamistânî “rahime-hullahü teâlâ” diyor ki, “Nefse uymaktan kurtulmak, dünyanimetlerinin en büyüğüdür. Çünkü nefs, Allahü teâlâ ile kul arasındaki perdelerin en büyüğüdür”Sehl bin Abdüllah Tüsterî hazretleri diyor ki, “İbâdetlerin en kıymetlisi, nefse uymamaktır”İslâm bin Yûsüf Belhî, Hâtem-ül-esam’a bir şey hediyye etti. Hâtem bunu kabûl edince, bunukabûl etmek nefsin arzûsuna uymak olmaz mı dediler. Kabûl etmekle kendimi zelîl, onu azîzeyledim. Red etseydim, kendim azîz, o zelîl olurdu. Nefsimin hoşuna giderdi dedi.Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, uzun bir hadis-i şerifin sonunda buyurdu ki,“İnsanı felâkete sürükleyen şeyler üçdür: Hasîslik, nefse uymak, kendini beğenmek.”İmâm-ı Gazâlî hazretleri buyurdu ki, Allahü teâlânın insana yardımına mani olanperdelerin en kötüsü, (Ucb)dur. Yani ayıblarını görmeyip, ibâdetlerini beğenmektir.Îsâ aleyhisselâm buyurdu ki, “Ey havârîler! Rüzgâr, çok ışıkları söndürmüşdür. Ucb da,çok ibâdetleri söndürmüş, sevaplarını yok etmiştir.”Hadîs-i şerifte, “Ümmetimin iki kötü huya yakalanmalarından çok korkuyorum.Bunlar, nefse uymak ve ölümü unutup, dünya arkasında koşmaktır” buyuruldu. Nefseuymak, İslâmiyete uymağa mani olur. Ölümü unutmak, nefse uymağa sebep olur.Hadîs-i şerifte, “Aklın alâmeti, nefse gâlib ve hâkim olmak ve öldükden sonra lâzımolanları hâzırlamaktır. Ahmaklık alâmeti, nefse uyup, Allahdan af,merhamet beklemektir:”buyuruldu.