İslam Ahlakı - Mehmet Oruç

Hazret-i Alî buyuruyor ki, “Öldükten sonra tekrar dirilmeğe inanmıyan birini görürsen, onade ki: Ben inanıyorum. Senin dediğin doğru çıkarsa, benim hiç zararım olmaz. Benim dediğimdoğru olunca, sen sonsuz olarak ateşte yanacaksın!”Avrupada, Amerikada bütün fen adamları, devlet adamları , âhıret hayatına inanıyorlar.Hepsi, kiliselere gidip tapınıyorlar. Yehûdîler, Budistler, Berehmenler, ateşe tapanlar,putperestler, medenî, vahşî herkes inanıyor.Geçinebilmeleri ve zevkleri için, din düşmanlığı yapan birkaç câhilin, ahmağın, dünyanüfûsunun yüzde doksanını teşkil eden, inananlar karşısında, haklı olacakları düşünülebilir mi?İnanmıyan bir kimse ölünce, kendi inancına göre, yok olacak. İnanana göre ise, Cehennemdesonsuz azâb görecektir.İnanan bir kimse ölünce, inanmıyana göre, yine yok olacak. Kendi inancına göre, sonsuzzevkler, nimetler içinde yaşayacaktır. Aklı, bilgisi olan bir insan, bu ikisinden hangisini seçer?Elbet, ikincisini değil mi? Dünya işlerindeki, madde âlemindeki intizâm, Allahü teâlânın varlığınıakıl sâhiblerine haber veriyor. Âhıretin var olduğunu da Allahü teâlâ haber veriyor.O halde, Aklı, ilmi olanın, Allahın varlığına ve birliğine inanması lâzımdır. İnanmamak,ahmaklık, câhillik olmaz mı? Allahü teâlâya iman etmek, Onun (Ülûhiyyet sıfatları)na yani Onun(Sıfât-ı zâtiyye)sine ve (Sıfât-ı sübûtiyye)sine ve verdiği haberlere inanmaktır ve Onun dînineuymaktır.İslâmiyete uyan bir kimse, dünyada da rahat ve mesûd yaşar. Herkese iyilik eder. Allahüteâlâ, kullarına çok acıdığı için, faydalı şeyleri yapmalarını emir etmiştir. İslamiyete inanan veuyan, dünyada ve âhırette Allahü teâlânın ihsânına kavuşur, mes’ûd olur.İnanmıyan, aklı ile faydalı olduğunu anlayarak, dünya işlerinde uyarsa, yalnız dünyadames’ûd, rahat yaşar. Şimdi Avrupalıların bir kısmı, bunun için, rahat ve mes’ûd yaşamakta,İslâmiyete uymıyan Müslümanlar zelîl, hakîr yaşamaktadır.“Hûd sûresi, sakalıma ak düşürdü” 25.6.2002Her iyi huyun zıddı, karşılığı olan sayısız kötü huy vardır. Çünkü iyilik demek, tam orta yoldemektir. Ortanın sağında, solunda olmak, iyilikten ayrılmak olur. Ortadan uzaklığı kadar, iyiliğiazalır. Hak yol birdir. Sapık, bozuk yollar ise, çoktur. Hatta sonsuzdur.Doğru yola kavuştuktan sonra, orada kalmak, oradan hiç çıkmamak çok zordur. Hûdsûresinin yüzonüçüncü âyetinde meâlen, “Emir olunduğun doğru yolda bulun!” buyuruldu.Bu âyet-i kerîme indiği zaman, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, “Hûd sûresi, sakalımaak düşürdü” buyurdu. Âyet-i kerîmede emir olunan istikâmeti yerine getirebilmek için,Peygamberler “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât”, Velîler, Sıddîklar “rahime-hümullahü teâl┺aşkına dönmüşlerdir. Bu korkudandır ki, Kâinâtın Efendisinin mubârek sakalına ak düşmüştür.Doğru yolda bulunabilmek çok güç olduğu için, “Sırat köprüsü, kıldan ince, kılıncdan keskindir”buyuruldu. Fâtiha-i şerîfe sûresindeki âyet-i kerîmenin meâl-i şerîfi, “Doğru yolakavuşturmasını Allahü teâlâdan dileyiniz!”dir. Mümine bu dünyada, doğru yola yapışmaklâzımdır. Kıyâmet günü, Sırat köprüsünden geçebilmek için, dünyada, doğru yolda bulunmakgerekdir.Resulullah Efendimiz, kıyâmetdeki nimetlerden ve azâblardan her ne haber verdi ise,onların hepsi, insanın bu dünyada kazandığı huyların, ahlâkın ve amellerin sûretleridir. Oradakigörünüşleridir. Ahlâkda ve amelde doğru yolda bulunmanın, oradaki sûreti, görünüşü de, sıratköprüsüdür denildi. Dünyada doğru yolda bulunanlar, İslâmiyetden ayrılmıyanlar, orada sıratköprüsünü, çabuk geçecek, ma’rifetler ve olgunluklar Cennetlerine ve iyi amellerin bağçelerinekavuşacaklardır. Burada, din yoluna uymakda gevşek davrananlar, orada sırat köprüsünü düşekalka geçeceklerdir. İslâmiyetin gösterdiği doğru i’tikâddan ve amellerden ayrılanlar, sağa, solasapanlar, sıratdan geçemeyip Cehennem ateşine düşeceklerdir.Zuhruf sûresinin otuzaltıncı âyetinde meâlen, “Nefsine uyarak, Allahü teâlânındîninden yüz çevirenlere, dünyada bir şeytan musallat ederiz” buyuruldu. Bu âyet-ikerîmeye bakarak, bazı âlimler dedi ki, hayır ve kemâl işleri yaptıran melekeyi, bir melek hâsıleder. Ortadan saptıran, kötülük yaptıran melekeyi de bir şeytan hâsıl eder. İkisinden biri,kıyâmette o insana arkadaş olur. O halde herkes, kendi huyuna ve ameline bakarak, âhırettekiarkadaşının nasıl olacağını anlıyabilir.