Kasım Tınıstanov'dan kısa hikâyeler - Bizim Kulliye Dergisi

tiyar kadın ikide bir dışarı çıkıp merakla bakıyor.Akşama doğru gelen iki genç dışarı çıktı. Evdeki,onları yolcu eylemek üzere birlikte çıktı. Üçü dedüzgün bir şekilde yürüyorlar. Seslerinde bir değişmeyok, her zamanki gibi normal. Kara ihtiyarkadın, gözlerine inanamamanın verdiği şaşkınlıklaonların her bir adımına göz atıyor. Sarı ihtiyarkadın bu sırada, evin içinde penceresinin önündedışarıdan kulağını alamadan olanları, dinliyor.Kiracı genç bu sırada önüne çıkan kara ihtiyarkadına, “İyi akşamlar nineciğim…” diyerek mütebessim,eğilerek selam verip içeri girdi. Kadınnedendir bilinmez, öfkelenip iğrenmişçesinekafasını salladı ve yalancıktan gülümsedi. Ertesigünü erkenden kara ihtiyar kadın, ‘kuytudakievin’ kapısını vurdu. Kapıyı açan genç kiracı,şaşkınlık içinde gözlerini ovuşturarak karşıladı:-Buyurun nineciğim…Kara ihtiyar kadın, eşikten içeri geçmeden:-Ev yapımı rakı alır mısın oğlum? Al! Temiz!Güçlü mü güçlü! Koklaman bile zor. Gizli birşey söylüyormuşçasına yarı fısıltılı bir şekildekonuştu.Genç kiracı iyice şaşırarak uykulu hâlindenkurtulup gözlerini birkaç defa daha kuvvetliceovuşturarak cevap verdi:-Hayır, nineciğim… Gerek yok, almıyorum.-Bence almalısın!... Elindeki büyük çantanınağzını açarak rakı şişesinin ucunu gösterdi. Ucuzaveriyorum. Paran yoksa sonra da versen olur.Şunun şurasında komşu değil miyiz?!-Hayır, bana rakı gerek değil…Kara ihtiyar kadın onun sözünü bitirmesinefırsat vermeden lafını böldü:-Kurban olduğum! Senin gibi yiğide de gerekolmayacaksa… Eşin dostun geldiğinde…-Nineciğim, gerçeğini söylemek gerekirse, içkiylehiç aram yok. Başka komşulara da bir gidin.Belki onlar alırlar… Eğer nişanlıma uygun giyimfalan varsa alayım. Size para gerek olmalı…Kara ihtiyar kadın, genç kiracıya hışımla birbaktı ve o hızla evine doğru yöneldi. Sarı ihtiyar,komşusunun evine doğru ikide bir bakarak giderayakkendi kendine öfke dolu bir sesle konuştu:-Tüh yüzüne… bu da erkek mi yani?.. Bir deerkeğim diyerek… Yazıklar olsun…Ertesi gün herkes yerine oturduktan sonra sarıolanı:-Ey, komşu… Bunların evi bu gece de sakindisanırım… Başı ile ‘kuytudaki evi’ işaret edereksözüne devam etti: Biz insanlar ne kadar da ilgincizdeğil mi? Birinin gerçekte nasıl olduğuna çokdikkat etmeden hemen dış görünüşüne bakarakfiyat biçiyoruz.Kara ihtiyar kadın iyice öfkelenerek elindekişırdağı silkeledi:-Gepgenç hâliyle gelmiş, kuytu bir evde yaşıyor.Madem erkekse erkek gibi yaşasa olmuyormu? Doğrusu ben senin kiracının erkekliğindenşüpheleniyorum!...Ertesi günü kiracının nişanlısı geldi. Bahçedeoturan ihtiyarlara selam vererek içeri girdi. Elindekieşyaları bıraktıktan biraz sonra birlikte çıktılar.Oturanların meraklı bakışları altında ilerlerkenonlara selam vermeyi de ihmal etmediler.Kendi gençliklerini hatırlamanın verdiği heyecanlaellerindeki işlerini bir süreliğine bıraktılarve gençlerin arkalarından bakakaldılar. Bir süresonra, sarı olanı yerinden kalkarken:-Gerçekten de her insana kötü gözle bakmamakgerek cancağızım. İnsan insana hep iyi gözlebakmalı, diye mırıldanarak eve doğru yöneldi.Kara ihtiyar kadın söyleyecek hiçbir şey bulamayarakkızarıp yerinde kalakaldı. Sonra zorduyulur bir ses tonuyla sarı ihtiyara seslendi:-Senin kiracın, nişanlısı için el örgüsü bir şeylerolsa alacağını söylemişti, dedi.Sarı ihtiyar tam duymamış gibi kara kadını birazsüzdü ve sonra:-Ben ona parasıyla vermek için değil de, annelik-ninelik şefkatimle hediyelik bir şey örüyordumzaten. Sonra elindeki bitmek üzere olankolu kısa kazağı göstererek içeri girdi… ■* Şırdak: Keçenin dokunmasıyla yapılan süslemeliKırgız halısı.68eylül-ekim-kasım2012