Kasım Tınıstanov'dan kısa hikâyeler - Bizim Kulliye Dergisi

Kuytudaki evÇOLPONBEK ABIKEYEVçev. İBRAHİM TÜRKHANSık ağaçlı bahçenin içindeki oturaklarda oturmakta olan iki ihtiyar kadın konuşuyorlar.Bu yaştaki insan neyi konuşabilir ki? Geçmiş zamanda yaşadıklarını, yâd ediyor olmalılar.Konu komşunun yaşadığı yenilikler hakkında laflıyorlar. Gördüklerini, duyduklarınıbirbirlerine anlatıyorlar. Birinin ağzından çıkan diğeri için bulunmaz bir şey gibi. Ağızlar türlülafları ederken elleri de boş durmuyor, aynı zamanda ha bire çalışıyor. Biri yün çorap, eldiven,kazak örerken, diğeri de şırdak* kenarını çevirmekle meşgul. İki ihtiyar için de bugün farklıbir yenilik var. Sarı ihtiyar, evinin yanında yer alan eski evini kiraya verdi. İkisinin de laflarıbitmek bilmiyor, ağızlarını şapırdatarak konuşmaya devam ediyorlar.-Nerden buluyorsun, bilmiyorum. Böylesi evin yolunu yitirmiş biri de kiracı olur muymuşcanım!-Öyle deme komşu. O, gerçekten de iyi bir adam. Genç görünüyor. Genç olmasına rağmenmemur olarak çalışıyormuş. ‘Anneciğim’ diyerek yalvarınca kıyamadım. ‘İçki içmiyorum’diyor. Evine gelen geçen herkesi alıp, müziğin sesini iyice açıp da konu komşuyu rahatsızetmeden yaşayacaksan, gel dedim.Buruşuk yüzlü sarı olanı, beli bükülmüş olan kara kadına gözlüğünün üstünden baktı.-Böylelerini iyi bilirim. Önce yalvarırlar, sonra söz verirler. Benim elimden buna benzerniceleri gelip geçti. Az çok bir maaş alıp, kâğıt karıştırılan yerde çalışsalar tamam; ‘memuruz,tertipliyiz’, diyerek övünürler. Kendin de farkında değil misin? Dinlendirilen aygır gibi böbürlenerekdurmasına baksana! Her gün akşam bir arkadaşıyla gelip sabaha kadar yüksek seslemüzik dinleyip hepimizin rahatını kaçırıyorlar ya!Kara ihtiyar kadın çenesi çenesine değmezcesine konuştur.-Olursa olur ne yapalım. Zaten günümüzün gençlerini önceden anlamak mümkün değil.Dışından baktığın zaman taşı sıksa suyunu çıkaracak gibi görünüyorlar ama düşüncelerinde66eylül-ekim-kasım2012