Kasım Tınıstanov'dan kısa hikâyeler - Bizim Kulliye Dergisi

MANAS’IN KÜMBETİNDE** çev. İbrahim TürkhanKASIM TINISTANOVTepelerden gayret içinde getirip taşYendiler engelleri bir bir, yavaş yavaş.Başlayarak Ala Dağ’dan Çüy’e doğru,Ayna gibi berrak nehirleri akıtır Talas.Saygı dolu gözyaşları içinde o kümbeteGömülmüş bir zamanlar Yiğit Manas.Kümbetin ne zaman kurulduğunu anlatıyorYüzyıllar öncesinden olanları yansıtıyor.Manas’ın halkını korumasını; zafer kazanmasınıNasıl bir insan olduğunu haykırıyor.Ziyaret etmeye gelenlere söyleyecekleri,Dört bir yanındaki kitabelerde yazıyor.Ne var ki, merhametsiz yabancıların ellerinden,O eşsiz yazı ve süslemeler hoyratça harcanıyor.Hâlâ da ayaktadır kümbet şaşırtarakGörenleri düşündürüp aklını başından alarak.Uzakta kalıp görmeyenleri haşmetiyleİç çektirir her zaman kendine hasret bırakarak.Dağ rüzgârı gece gündüz okuduğu masallarlaEsmektedir kümbete nice türlü sırları anlatarak.Şimdiki nesillerin ahvalini beyan etmektedir,Uykudan yeni uyanmışçasına hayrette bırakarak.Ala Dağ gökyüzüyle kucaklaşmaktadırGurur dolu göğsünü dikerek yarışmaktadır.‘Manas’ım halk içinde iki kat yiğit’ diyerekGüneşle, ayla onu denk tutmaktadır.Vadiler, büyük zirveler, uzun boylu ağaçlarSırasıyla kümbetin başında bekçilik yapmaktadır.Vadiden nefes nefese çıkan berrak pınarSözlerine Manas’ın sözleriyle başlamaktadır.Halkının yüreği ve gönlü yaralıdırGeçmiş zamanların derdinde kalarak.Ozanlar ismini ekleyerek şiirlerini süslerkenKopuzcular mest olurlar içli bir ezgiye kapılarak.Ressamlar özlem duyup resim çizerkenGençlerin kanı kaynar, yürekleri yanarak.İnleyen her bir kopuz çoktan beriYasını tutuyor Er Manas’ı hatırlayarak.6eylül-ekim-kasım2012